Ίσως γιατί έχω βάλει τον πήχη πολύ χαμηλά, ίσως γιατί είμαι ρεαλιστής βλέποντας αυτό το ρόστερ/μπάτζετ, πάντως είμαι ευχαριστημένος με την εικόνα της ομάδας. Σίγουρα η Μπασκόνια αυτή τη στιγμή δεν λέει πολλά αλλά οποιοδήποτε εκτός έδρας μπορούμε να κοντράρουμε μόνο καλό πρόσημο έχει. Πόσο μάλλον απέναντι στους Βάσκους με τους οποίους έχουμε ουκ ολίγες κηδείες.
Ισχύει πως δεν είδαμε ιδιαίτερη δημιουργία, συνεργασίες ή συστήματα αλλά πέραν του πόσο νωρίς στη σεζόν βρισκόμαστε, είναι κάτι που θα πρέπει να συνηθίσουμε. Ο τρόπος που έχει χτιστεί η ομάδα (και που προτιμάει και ο Πρίφτης) είναι πάνω στην προσωπική ενέργεια και στο iso. Δεν το κρίνω ακόμα αλλά έτσι είναι και δείχνει πως θα παραμείνει. Ο Φέρελ δίνει ακριβώς αυτό.
Κρίμα πάντως για την ήττα. Είχαμε μαχητικότητα και κάμποσους παίχτες να εμφανίζονται σαν άσσοι απ' το μανίκι σε διάφορα χρονικά σημεία (Έβανς, ΣαντΡοος, Ουάιτ). Κρίμα επίσης γιατι μας μπήκαν τα σουτ αλλά μπήκαν και των άλλων. Βέβαια το παιχνίδι χάθηκε στα ριμπάουντ και πολύ φοβάμαι ότι θα το ξαναδούμε το έργο.
Μεγαλύτερο παράδειγμα δεν υπάρχει από τον Οκάρο. Μαχητής. Φοβερός αμυντικός. Προσηλωμένος. Δεν χαμπαριάζει. Αλλά τεχνική δεν έχει, σουτ ούτε και το κυριότερο δεν έχει ούτε ύψος ούτε όγκο να τα βάλει με τα θηρία. Εξαιρετικός ως 2ος όμως.
Τίμιος και πάλι ο Έβανς αλλά δεν είναι για πολλά φοβάμαι. Παίζει να ήταν και ο καλύτερος ... σέντερ μας σήμερα όμως. Σε μια θέση που πονέσαμε φουλ.
Ο Παπαγιάννης είχε τη μέση του και ο Φλόιντ είδε το σκληρό πρόσωπο της Ευρολίγκας.
Ο Πέρι ίσως έπρεπε να παίξει λίγο παραπάνω σήμερα.
Ιδέα μου ή ο Μεικόν ήταν πραγματικά καλός στην άμυνα σε κάμποσες στιγμές; Πάντως ο τύπος ήταν on fire στο τέλος και έπρεπε να πάρει το τελευταίο σουτ.
Μοιραίος ο Ιωάννης αλλά άλλη κλάση εμφανώς.
Νέντο επιστροφή στη γη.
Κρίμα γιατί μπορούσαμε το διπλό. Πάμε Μαδρίτη για την εμπειρία και προχωράμε.