Θα πω και εγώ την αποψάρα μου για τα μέχρι τώρα παιχνίδια, αν και κανείς δε νοιάζεται. Πέρα από τα προφανή, θα σχολιάσω κάποιες λεπτομέρειες.
1. Η 5αδα που ξεκινάει τα παιχνίδια, δε φαίνεται να κολλάει. Γιάννης, Θανάσης, Παπ, Καλάθης θα μας πάιζουν 3 μέτρα πίσω ότι και να γίνει. Ανορθόδοξο μπασκετ, αλλά δε έχει κοστίσει αφούς βρισκόμαστε μποστά στο σκόρ μέχρι να γίνουν οι πρώτες αλλαγές. Ίσως Σλούκας και Αγραβάνης/Παπαγιάννης θα δούλευε καλύτερα αντί Νικ και Θανάσση.
2. Καλάθης δε βλέπω τον λόγο να κλείνει τα ματς. Ειδικότερα όταν δεν κατεβάζει τη μπάλα όπως έγινε προχθές, που στο τέλος την κατέβαζε ο Ντόρσει.
3. Υπάρχει ένα ψυχολογικό θέμα που σε νοκ αουτ παιχνίδι μπορεί να γίνει το σοβαρότερο πρόβλημα. Φαίνεται αυτό στον δισταγμό κάποιον παιχτών πχ Καλάθη, Παπαπέτρου και Σλόυκα, στο ότι χάνουμε τις διαφορές, στα τελευταία 5 λεπτά του Γιάννη με την Ιταλία και στις δηλώσεις των παιχτών. Η ψυχολογία μας πρέπει να είναι ότι είμαστε καλύτεροι και πάμε να το δείξουμε και στο παρκέ. Όχι πάμε να τα δώσουμε όλα και ας χάσουμε, τουλάχιστον θα πούμε ότι τα δώσαμε όλα. Δεν είμαστε τίποτα κατσαπλιάδες, έλεος με την μετριοπάθεια. Λίγη πίστη παίδες. The Mamba Mentality ή έστω Σπανούλης ψυχολογία.