Σειρές

[ggr]

Cobra Kai απλά από τις καλύτερες σειρές που παίζουν, Johny for the win, φλώρε LaRusso πρέπει επιτέλους να χάσεις, σε βαρεθήκαμε.

Θα το ξεκινήσω σίγουρα το Daredevil. Όσο για το Cobra Kai, συμφωνώ πλήρως. Είχα χαρεί όταν ο μαθητής του Johnny κατάφερε να κερδίσει το τουρνουά. Γενικά, αυτό το πιο macho στυλ της Cobra Kai πάντα μου άρεσε περισσότερο από τις φλωριές του Larusso!

[nikolas12]

Θα το ξεκινήσω σίγουρα το Daredevil. Όσο για το Cobra Kai, συμφωνώ πλήρως. Είχα χαρεί όταν ο μαθητής του Johnny κατάφερε να κερδίσει το τουρνουά. Γενικά, αυτό το πιο macho στυλ της Cobra Kai πάντα μου άρεσε περισσότερο από τις φλωριές του Larusso!

Το πιο σωστό που διάβασα και αυτό που νιώθω εγώ είναι το εξής:

Παιδί είσαι όταν δε γουστάρεις τον Johnny και θες να νικήσει ο Larusso. Ενήλικας είσαι όταν ταυτίζεσαι με το redemption arc και macho στυλ του Johnny και καταλαβαίνεις πόσο κακομαθημένος φλώρος ήταν, είναι και θα είναι ο Larusso. Αν η σειρά δε δείξει τον Johnny να ολοκληρώνει τη λύτρωσή του και δούμε ξανά τον Larusso να χαζοχαίρεται, θα θεωρήσω μάταιο που ασχολήθηκα με τη σειρά. Τόσο invested είμαι!

[nikolas12]

Λοιπόοοοοον έκατσα και είδα όλη την 4η σεζόν του La Casa De Papel σε ένα βράδυ και χωρίς κανένα spoiler αυτή είναι η κριτική μου:

Δεν είμαι τρελός οπαδός του La Casa De Papel. Το όλο hype του, από όταν το ανακαλύψανε στο Netflix την άνοιξη του 2018, εγώ προσωπικά δεν το πρόλαβα γιατί ήμουν φαντάρος, οπότε το είδα αρκετό καιρό μετά και συγκεκριμένα μετά το καλοκαίρι που απολύθηκα. Θεώρησα πως ήταν μια αρκετά καλή σειρά, δε συντάσσομαι ούτε με αυτούς που τη θεοποιούν, ούτε με αυτούς που την κράζουν, ακολουθεί συγκεκριμένα μοτίβα ανάπτυξης της πλοκής, αλλά αυτά δουλεύουν πολύ καλά χάρη στο γράψιμο και τις ερμηνείες.

Όταν τελείωσε η πρώτη σεζόν (ή οι πρώτες 2 στο Netflix, έχουν διαφορετική διανομή) θεώρησα πως η ιστορία τελείωσε και δε χρειάζεται κάτι άλλο. Όμως money makes the world go round και έτσι η σειρά επέστρεψε με νέα ληστεία, γεγονός για το οποίο ήμουν αρνητικός. Η 3η σεζόν ήταν μακράν η πιο αδύναμη της σειράς, τόσο από άποψη πλοκής όσο και από την άποψη ότι τα μοτίβα που ανέφερα πιο πάνω δε δούλευαν ή μάλλον δεν εφαρμόζονταν. Το σύνηθες μοτίβο είναι 1. Ακολουθούμε κάθε βήμα του πλάνου 2. Οι χαρακτήρες μας έχουν μπλέξει συναισθηματικά, άρα παρεκκλίνουν από το πλάνο 3. Οι εχθροί βρίσκουν τρόπο να αντεπιτεθούν 4. Φτιάχνουμε νέο πλάνο για να πάνε όλα καλά

Στην 3η σεζόν αυτό δεν έγινε ποτέ, αντίθετα ήμασταν μονίμως κολλημένοι στο 3ο και βλέπαμε συνέχεια τους πρωταγωνιστές να τρώνε χαστούκια, αυτή είναι συνήθως η δεύτερη πράξη μίας ταινίας, αλλά σε μια σειρά το να έχεις ολόκληρη σεζόν να είναι έτσι, δε δουλεύει στο κοινό, γιατί βαριέται. Είμαι πολύ χαρούμενος λοιπόν που η 4η σεζόν ξεκολλάει από αυτήν την ατέρμονη λούπα και επιτέλους η σειρά ξαναπατάει γκάζι και μας θυμίζει γιατί μας άρεσε το La Casa De Papel στην αρχή.

Έχει πολλές σοκαριστικές στιγμές, είναι συγκινητικό και νιώθεις σε ακόμα μεγαλύτερο βαθμό το bonding που έχουν μεταξύ τους οι ληστές και πως μέσα από τους τσακωμούς τους, ενισχύουν τις διαπροσωπικές σχέσεις και καταλήγουν να είναι μία ακόμα πιο δεμένη ομάδα. Επιπλέον αυτή η σεζόν σηματοδοτεί την πλήρη επιστροφή του Professor, καθώς στην τρίτη σεζόν ήταν απαράδεκτα κακός και μακριά από τον καλό εαυτό του. Εδώ επιστρέφει με τρομερά σχέδια, απίστευτα πλάνα και δείχνει ότι μπορεί να αλλάξει το ρου της ιστορίας της ληστείας. Αποκομμένος πλέον από οτιδήποτε τον κρατάει πίσω, δείχνει ικανός να οδηγήσει τη ληστεία σε επιτυχία. 

Ένα άλλο ωραίο στοιχείο είναι τα flashbacks. Στην προηγούμενη σεζόν ήταν απλώς υποστηρικτικά και για πολλούς ένα μέσο για να βλέπουμε τον καλύτερο χαρακτήρα της σειράς (ναι, για τον Berlin λέω) στις οθόνες μας, αλλά τώρα δουλεύουν πολύ καλύτερα, αφού συμβάλλουν πιο ουσιαστικά στο να καταλάβουμε τι σκέφτεται ο Professor για διάφορα μέρη του πλάνου αλλά και προσθέτει αρκετά στο backstory με τα νέα μέλη της ομάδας. Φυσικά έχουμε και flashbacks και από την προετοιμασία της πρώτης ληστείας που θα παίξουν ρόλο και εδώ.

MVP της σεζόν για μένα είναι ξανά ο Professor, αλλά πολλοί χαρακτήρες πετυχαίνουν την προσωπική τους λύτρωση και εξιλέωση και άλλοι τιμωρούνται. Οι ανατροπές είναι συνεχείς και ακόμα και οι δεύτερες ιστορίες όπως των ομήρων είναι αρκετά καλές.

Σίγουρα λοιπόν έχουμε βελτίωση σε σχέση με τη μετριότατη προηγούμενη σεζόν εδώ και μένει να δούμε τι θα παίξει μελλοντικά στη σειρά.

[vforvendetta85]

Τελείωσα και το new pope. Κατώτερο του Young Pope, βαρεμάρα σε πολλά σημεία και για να χρησιμοποιήσω έναν Ιταλικό όρο, όλη η σειρά είναι ένα μανιφέστο του Σορεντίνο που προσωπικά με βρίσκει κάπως αδιάφορο.

Το μόνο που θα ήθελα, να δοκιμάσει ( ο Σορεντίνο) να γράψει κωμωδία, μιας και οι κωμικές σκηνές με εξίταραν, ήταν πραγματικά απολαυστικές.

[yorgos]

Δεν ξέρω αν αναφέρθηκε ωρέ λεβέντες, αλλά μου φάνηκε εξαιρετικό το When They see us, με μόλις 4 επεισόδια. Πραγματική ιστορία, η δική των 5 εφήβων που κατηγορούνται για το διαβόητο βιασμό της τζογγερ στο central park το 1989. Εξαιρετικό κι επειδή το έψαξα λίγο φαίνεται πως έχουν κάνει πιστή αναπαράσταση της υπόθεσης. Αμερικανική δικαιοσύνη στα καλύτερα της λέμε...

[yorgos]

Μόλις τελείωσα τον πρώτο κύκλο του βραζιλιάνικου sci-fi "3%", που το βρίσκει και η κουτσή Μαρία στο Νέτφλιξ (αν είστε αρτιμελείς, ακόμη πιο εύκολα).

Το θέμα είναι πολύ ιντριγραδόρικο: κάποια απροσδιόριστη στιγμή στο μέλλον, οι πολίτες ζουν σε συνθήκες φαβέλας, όταν όμως συμπληρώνουν τα 20 χρόνια έχουν μία και μοναδική ευκαιρία να πάνε ... στην απέναντι πλευρά (δεν ξέρω πώς το μεταφράζουν στα ελληνικά, εγώ στα πορτογαλικά τη βλέπω), ένα παράλληλο κόσμο σε κάποιο νησιωτικό σύμπλεγμα όπου η ζωή είναι παράδεισος. Για να το πετύχουν όμως θα περάσουν όλοι από δοκιμασίες που είναι γνωστές ως Η Διαδικασία, από την οποία θα επιλεγεί μόνο το 3%.

Αρχικά ο θεατής θα πρέπει να συνηθίσει δύο πράγματα:
1) το βραζιλιάνικο τρόπο σκηνοθεσίας, δηλαδή κάμερες που κουνιούνται ασταμάτητα. Έτσι είναι η βραζιλιάνικη σχολή, ενοχλητική για μένα, αλλά τη συνηθίζεις
2) τη φτώχεια των εφέ και σκηνικών, έως και της φαντασίας στην οπτική αποτύπωση του μέλλοντος. Δηλαδή το βεστιάριο είναι για τα μπάζα (οι φτωχοί απεικονίζονται με κάτι επιτηδευμένα κουρέλια που ούτε σε παιδική παράσταση της κατασκήνωσης Ξέγνοιαστο Μελίσσι δε βλέπεις), στο μέλλον πάνω-κάτω φοράνε τα ίδια ρούχα με σήμερα και η τεχνολογία τους δε βγάζει και μάτι (κουφώματα παίρνουν από την Alumil στο μέλλον) και τα εφέ είναι πάρα πολύ φτωχά γενικώς, ενώ αστοχίες υπάρχουν πολλές (φτωχοί με άθλια ρούχα, μουτζουρωμένα πρόσωπα από το κατακάθι του τέντζερη αλλά άψογη οδοντοστοιχία όλοι!).

Όταν τα ξεπεράσεις αυτά, το σενάριο (που είναι και το βασικότερο στοιχείο για μένα σε ένα τηλεοπτικό προϊόν) είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον, έχει καλό ρυθμό και ενδιαφέροντες χαρακτήρες που χτίζονται σιγά-σιγά. Ο δεύτερος καλύτερος λόγος για να δει κανείς τη σειρά είναι η Viviane Porto Silva, δηλαδή αυτός ο πολυτάλαντος (πρώην μπαλαρίνα, συνιδρυτής φεστιβάλ ντοκιμαντέρ, ακτιβίστρια για τα δικαιώματα των μαύρων, θεατρική ηθοποιός κλπ ) κόμματος:


Για για όσους θέλουν να εξασκήσουν τα πορτογαλικά τους ή δεν αντέχουν άλλη αμερικανιά, άλλες βραζιλιάνικες σειρούλες που συστήνονται -και φαίνονται ενδιαφέρουσες- είναι αυτές:
https://portuguesetoday.com/articles/5- ... ortuguese/

[shtarkws]

Ξεκινήσει 3ος κυκλος του babylon berlin ο οποίος σαν στορυ είναι ανεξάρτητος απο τους πρώτους δυο. Δεν ξερω αν έχει αναφερθεί η σειρά, πραγματικά ομως αξίζει. Τρομερή ατμόσφαιρα σε μια Γερμανία μεταξύ του πρώτου και δεύτερου παγκοσμίου πολέμου

[nikolas12]

Απογοήτευση. Αν μπορούσα να περιγράψω την 3η σεζόν με μία λέξη. Διαφορετικά, με το ρυθμό που βγάζει σεζόν το Westworld θα έγραφα απλώς: Κάθε πρόπερσι και καλύτερα. Νομίζω πως αυτά τα οχτώ επεισόδια είναι το πως μια σειρά πάει από το κακό στο χειρότερο με σταθερό ρυθμό. Προσωπικά δεν το κρύβω, ότι η 1η σεζόν με είχε ενθουσιάσει. Ήταν πάρα πολύ καλή σεναριακά και η πλοκή εξελισσόταν άψογα, όντας γεμάτη τρομερές ανατροπές. Στη 2η τα πράγματα χάλασαν αρκετά. Δεν καταλάβαινες σε ποιο σημείο βρίσκεται χρονικά η κάθε σκηνή και κυρίως υιοθετήθηκε αυτό το μοντέλο του Lost, δηλαδή δίνω λίγες απαντήσεις και προσθέτω ακόμα περισσότερα ερωτήματα.

Αυτό που κατάλαβα από την 3η σεζόν είναι ότι όσο πιο πολύ απομακρύνεται η σειρά από το Westworld και πάει στον πραγματικό κόσμο τόσο χειρότερη γίνεται. Και το ακόμα χειρότερο ότι βαριόμουν πλέον τη Dolores και επιθυμούσα να δω την ιστορία της Maeve, του William ή οποιουδήποτε άλλου χαρακτήρα. Όταν ο θεατής ξεκινά να βαριέται τον πρωταγωνιστή σου, τα πράγματα δεν πάνε καλά. Δεν κατάλαβα το νόημα ύπαρξης του Caleb που ενσάρκωνε ο Aaron Paul, ούτε με συγκίνησε πουθενά η ιστορία του. Με τον Vincent Cassel πήγαν να αναπτερωθούν οι ελπίδες μου, αλλά το γράψιμο ήταν υπερβολικά προβλέψιμο. Κατά τ' αλλα πολλοί ενδιαφέροντες χαρακτήρες κόπηκαν και άλλοι πήραν ελάχιστο χρόνο.

Γενικά νομίζω ότι το μοτίβο είναι αυτό που αναφέρω στην αρχή της προηγούμενης παραγράφου. Όμορφη σειρά, ακριβή παραγωγή, καλοί ηθοποιοί, αλλά όσο απομακρυνόμαστε από το Westworld τόσο χειρότερα πάει η ιστορία. Προσπαθεί να εμβαθύνει σε μεγάλα νοήματα και το μόνο που καταφέρνει είναι απλά να επαναλαμβάνεται συνεχώς. Είναι σαν να δίνω Πανελλήνιες και να ξαναδιαβάζω ΑΟΔΕ που έβγαζαν νόημα οι πρώτες δύο προτάσεις και μετά είχαμε μια σελίδα να αναλύει τα ίδια και τα ίδια. Ακριβώς αυτό είναι η τρίτη σεζόν του Westworld. Λίγες ανατροπές, ακόμα λιγότερη ουσία, μικρές εμφανίσεις χαρακτήρων που μας ένοιαζαν και κατ' άλλα πανέμορφες εικόνες και ερμηνείες δίχως νόημα. Πραγματικά δεν ξέρω κατά πόσο θα δω και την 4η σεζόν.

[john wick]

Για πείτε ρε παίδες , το Homeland αξίζει;;;;
με έχει επηρεάσει το ότι ειναι 7 σεζόν και ίσως το βαρεθώ...
Καλοβολεύτηκα με κάτι σειρούλες τώρα στην καραντίνα με 8-10 επεισόδια και φοβάμαι να το ξεκινήσω..






υ.γ
για όποιον δεν το έχει δει , TIGER KING......
και σου λύνονται όλες οι απορίες πως αυτός ο λαός έβγαλε Τραμπ.....
Απίστευτο ντοκιμαντέρ...

[j-kidd13]

Για πείτε ρε παίδες , το Homeland αξίζει;;;;
με έχει επηρεάσει το ότι ειναι 7 σεζόν και ίσως το βαρεθώ...
Καλοβολεύτηκα με κάτι σειρούλες τώρα στην καραντίνα με 8-10 επεισόδια και φοβάμαι να το ξεκινήσω..

Αξίζει,πολύ καλή σειρά.Βέβαια εγώ το άφησα, καπου στην 5η σεζόν γιατί εκείνη τη στιγμή με είχε ψιλόμπουχτίσει,ωστόσο έκανα λάθος,θα το συνεχίσω,και μάλλον θα το βάλω απο την αρχή...
Προσωπικά στο συστήνω ανεπιφύλακτα.

[nikolas12]

Για πείτε ρε παίδες , το Homeland αξίζει;;;;
με έχει επηρεάσει το ότι ειναι 7 σεζόν και ίσως το βαρεθώ...
Καλοβολεύτηκα με κάτι σειρούλες τώρα στην καραντίνα με 8-10 επεισόδια και φοβάμαι να το ξεκινήσω..

Το λάτρευα στην αρχή, αλλά μετά στην πορεία το βαρέθηκα πάρα πολύ και το σταμάτησα. Η 1η σεζόν και το πρώτο μισό της 2ης είναι πάρα πολύ καλά και εξαιρετικά ενδιαφέροντα, αλλά κάπου εκεί μπαίνουμε σε μια μόνιμη κοιλιά μέχρι να τελειώσει η 3η. Στην 4η όμως η σειρά πάει στη Μέση Ανατολή και αναγεννιέται από τις στάχτες της, για μένα η 4η είναι ίσως η κορυφαία σεζόν και μεταξύ των αγαπημένων μου σεζόν σειράς γενικά. Στην 5η αντί να συνεχίσουν στο ίδιο μοτίβο, μεταφέρουν ξανά αλλού το σκηνικό και γυρίζουμε στην ψιλομετριότητα και στα μέσα της 6ης με τη σειρά να έχει γίνει πιο βαρετή και από το να βλέπω τοίχο να στεγνώνει, το παράτησα. Προσωπικά δύσκολα θα πειστώ να το ξαναρχίσω, αν και το σκεφτόμουν μια περίοδο.

[yorgos]

Το Westworld προσωπικά το έφτασα μέχρι το 6ο επεισόδιο, ήταν πολύ αργό για μένα.

[shtarkws]

Δεν θυμάμαι αν έχει αναφερθεί, τι γνώμη έχετε για το blacklist; Ειδα την πρώτη σεζόν και δεν μπορώ να πω ότι ξετρελαθηκα. Να το συνεχίσω η να ψάξω κάτι άλλο;

[shtarkws]

Μου άρεσε πολύ το the boys, σουρεάλ να βλέπεις διεφθαρμένους υπερήρωες

Recommended

[Coach Periklis]

Τελείωσα πριν λίγο τη 2η σεζόν του Dark ( netflix , γερμανικό hard sci-fi ) . Εύκολα στα τοπ-5 δεκαετίας

Δεν μπορώ καν να σας την περιγράψω χωρίς να σποιλεριασω . Μιρκή πόλη γερμανικής επαρχίας , ένα πυρηνικό εργοστάσιο , άπειρα μικροαστικά μυστικά κλειστής κοινωνίας , εξαφανίσεις παιδιών .... και αυτό δεν είναι καν το κονσεπτ της σειράς

Απλά δείτε την . Αν σας αρέσει τελικά το sci-fi κονσεπτ θα απολαύσετε ένα μνημείο φωτογραφίας , μουσικής , σκηνοθεσίας , ερμηνειών και επιστημονικής φαντασίας που όμως σέβεται αρκετά τους κανόνες που θέτει για το σύμπαν της