Εξηγούμαι: Όταν ο Zarko πήγε στον Παναθηναϊκό υπήρξε μια απίστευτη δολοφονία χαρακτήρα από τα τότε ελεγχόμενα ΜΜΕ, ο ίδιος αντιμετωπιζόταν στα όρια του χλευασμού από τη συντριπτική πλειοψήφία των φίλων της ομάδας μας με αποκορύφωμα το F4 της Σαραγόσας. Να θυμίσω σε νεότερους φίλους, ότι π.χ. είχαν κυκλοφορήσει πλακάτ με τον Eddie να κάνει άσεμνες πράξεις στον Zarko ή εμμετικά σχόλια μετά τον ημιτελικό. Το αποκορύφωμα ήταν στο EuroΒasket του 1995 όπου υπήρχε κόσμος - διότι πλέον είχε "αποτύχει" και στον Παναθηναϊκό - που περίμενε το παιχνίδι της Σeρβίας για να τον βρίσει. Το γνωστό συνθηματάκι που είχε βγει τον συντρόφευε μέχρι τον τελικό όπου και η Γιουγκοσλαβία σήκωσε την κούπα. Αν θυμάμαι σωστά εκείνος δεν ήταν από τους Σέρβους που μας έδειχνε τα "απαφτά" του, αμέσως μετά τη λήξη και η εικόνα που έχω είναι ενός Κυρίου!
Όταν ο Σπανούλης ήρθε τα ίδια έγιναν από την ανάποδη πλευρά. Πάλι δολοφονία χαρακτήρα από συγκεκριμμένα ΜΜΕ, πάλι ύβρεις, πάλι ειρωνείες κλπ. Μέχρι το δεύτερο ευρωπαϊκό του Ολυμπιακού θυμάμαι -μπορεί να θυμάμαι και λάθος - ότι γινόταν το έλα να δεις. Μετά κάπως ηρέμησε η όλη φάση όμως δεν έπαψε ποτέ να υπάρχει μια αρνητικότητα, μια επιθετικότητα προς την πλευρά του Σπανούλη από τη διοίκηση και τους φίλους του Παναθηναϊκού.
Πάμε και στον Σλούκα, όπου επειδη είναι νωπή η ιστορία όλοι γνωρίζουμε τι έχει γραφτεί όταν έφυγε από τον Ολυμπιακό και πήγε στον Παναθηναϊκό, να μην επανέλθω.

Η διαφορά στα γεγονότα και το πρωτόγνωρο της κατάστασης, που ταυτόχρονα είναι και δύσπεπτο για αρκετούς στον Ολυμπιακό (φίλους, διοίκηση, προπονητή ίσως και κάποιους παίκτες) έγκειται ότι ο Σλούκας πέτυχε στη μετάβαση αμέσως. Το χειρότερο δε για τον Ολυμπιακό είναι πως το ταξίδι με τον Παναθηναϊκό ήταν κοινό, δηλαδή έφτασαν παρεά στο Final-4, αντιμετώπισαν τον ίδιο αντίπαλο και τελικά ο ένας από τους δύο πέτυχε με ό,τι ακριβώς ότι είχε αποκυρήξει η άλλος λίγους μήνες πριν.
Η ομοιότητα είναι πως και στις 3 περιπτωσεις οι parent teams -ας τις πούμε στα ελληνικά

