Μετά το πράσινο σεντόνι για τον πρώτο ημιτελικό, ο κυρ-kein θα σας ξαναζαλίσει τα ούμπαλα, αυτή τη φορά με ερυθρόλευκη ανάλυση.
Μιας και είμαι παναθηναϊκός, προφανώς ότι γράψω μπορεί να αντιμετωπιστεί με καχυποψία, για αυτό θα δηλώσω εδώ στην πρώτη παράγραφο, ξεκάθαρα, πως ο Ολυμπιακός είναι αναμφίβολα το πρώτο φαβορί, τόσο στον ημιτελικό όσο και στον τελικό, ανεξάρτητου αντιπάλου. Αν μια ομάδα είχε την μεγαλύτερη σταθερότητα μέσα στην σεζόν ήταν αυτός. Κατά διαστήματα έπαιξε πολύ θελκτικό μπάσκετ, ενώ ακόμα και στα ντεφορμαρίσματα του κατάφερε να βγει αλώβητος. Πέραν αυτού θα παραταχθεί στο τουρνουά πιο πλήρης και ετοιμοπόλεμος από όλες τις άλλες ομάδες.
Όπως είναι φυσικό, δεν υπάρχουν και πολύ βάσιμα επιχειρήματα που να υποστηρίζουν ότι δεν θα κατακτήσει τον τίτλο, ωστόσο αυτά τα λίγα θα τα αναφέρω απλά και μόνον για την κουβέντα :
Η πίεση είναι το μεγαλύτερο εμπόδιο, και είναι εμφανής, δεν την έχει κρύψει ούτε ο ιδίως ο Μπαρτζώκας. Αυτή δυνητικά μπορεί να σου κάνει διάφορα παιχνίδια στο μυαλό και να σου βάλει δύσκολα. Μα ας είμαστε ειλικρινείς, ο ολυμπιακός πρέπει ήδη να την έχει συνηθίσει, και αν κάποιοι παίχτες ενδεχομένως λυγίσουν από αυτήν, η ομάδα έχει μεγάλο ροτέσιον για να την παρακάμψει. Οι υπόλοιποι παράγοντες είναι εντελώς άνευ ουσίας, δηλαδή η παράδοση (3 τίτλοι στα 13 ή 14 Φ4 αν θυμάμαι καλά) και η κατάρα που κυνηγάει τον πρώτο της ρέγκιουλαρ σίζον. Κλαιν μάιν δηλαδή, και τα άστρα ίσως και οι βιορυθμοί και το φενγκ σούι ..
Αγωνιστικά, αναφερόμενος στον ημιτελικό, δεν βρίσκω ρεαλιστικό σενάριο που να κερδίζει η Μονακό, αν ο ολυμπιακός είναι σοβαρός και δεν καταπιεί θάλασσα. Υπερέχει σε ταλέντο, σε εμπειρία, σε ηγέτες, σε κόσμο στην εξέδρα και μάλλον και σε δίψα για την κούπα.
Η Μονακό, από την άλλη έχει την αύρα του Σπανούλη, και την έλλειψη πίεσης. Το δεύτερο μάλιστα πρέπει να είναι το κύριο αγωνιστικό της πλάνο. Να μπει δυνατά, να μην έχει τίποτα να χάσει, και να μπουν τα σουτ από νωρίς. Αυτό ας πούμε ότι είναι το μόνο σενάριο που θα μπορούσε να της δώσει ελπίδες.
Ο Ολυμπιακός υπερέχει και το ξέρει, θα φροντίσει από το πρώτο δευτερόλεπτο να δείξει ποιος έχει το πάνω χέρι. Θα γυρίσει αρκετά τη μπάλα, θα πάει σε επιθέσεις αργές στην δεύτερη ή τρίτη περιστροφή και θα ρίξει “μπασκετικό ξύλο” σε αυτούς που χρειάζεται για να γίνει η "δουλειά". Βλέπω να παίζει αρκετό τάισμα” του Μιλουτινοφ όταν τον ευνοούν τα ματσαρίσματα (στα πλει οφ, εν αντίθεση με την ρέγκιουλαρ είχε τροφοδοτηθεί αρκετά). Με λίγα λόγια αν φροντίσει να ελέγξει τον ρυθμό, να μην δώσει το διάδρομο στον άξονα στον Οκόμπο και κόψει την δημιουργία του Τζέιμς, δεν θα έχει πρόβλημα. Πρέπει να μην την αφήσει να τρέξει και να ποστάρει χωρίς δισταγμό κάθε φορά που θα του παρουσιάζεται η ευκαιρία. Ο Γκος για μένα θα είναι κομβικός, γιατί η άμυνα των Μονεγάσκων δεν είναι ιδιαίτερα αποτελεσματική στο πικ εν ρολ και ο χειριστής που επιτίθεται θα βρει σχετικά εύκολα διάδρομο για να επιτεθεί κάθετα. Αν μπουν τα σποτ σουτ, θα καθαρίσει νωρίς το ματς, αν δεν μπουν, δεν θα μου κάνει εντύπωση να δούμε στο 3 τον Πίτερς. Ομοίως δεν θα μου κάνει εντύπωση αν δούμε να παίρνει αρκετό χρόνο κι ο Ράιτ. Όπως και να χει, ο ολυμπιακός πρέπει να γυρίσει υπομονετικά τη μπάλα ή να τροφοδοτήσει την ρακέτα και να δώσει έμφαση στην άμυνα, προσπαθώντας να κόψει τις συνεργασίες τους, που είναι η βασική απειλή.
Στον αντίποδα η Μονακό, με όπλο την αθλητικότατα, θα προσπαθήσει να πάει το παιχνίδι σε γρήγορο ρυθμό, να επιβάλει τις δικές του επαφές, να παίξει δυνατά με χέρια πάνω στη μπάλα, στα όρια του φάουλ. Βλέπω να ρίχνει πάνω στον Βεζένκοφ τον Ντιαλό και στον Φουρνιέ να εναλλάσσει τους άλλους δυο διαθέσιμους καμικάζι, ελπίζοντας να σταματήσει επιθετικά τουλάχιστον έναν από τους δύο. Επίσης θα πάει στην δοκιμασμένη συνταγή των δυο παιχνιδιών της ρέγκιουλαρ, όπου ο Τζέιμς έδωσε προτεραιότητα στην πάσα και αν δεν κάνω λάθος τέλειωσε με double double και 11-12 ασίστ. Ένας ακόμα σημαντικός παράγοντας για να έχει ελπίδες η Μονακό είναι πάση θυσία να μην φορτωθεί με φάουλ ο Τάις όπως στο ματς του Σεφ. Αν δεν προσέξει και υποπέσει γρήγορα σε αχρείαστα φάουλ, το έργο του ολυμπιακού θα γίνει πολύ ευκολότερο. Στο ματς του Σεφ επίσης ο Τάις ήταν άστοχος από μακριά, και αν συνεχίσει στο ίδιο μοτίβο, η τελετή θα λήξει με συνοπτικές διαδικασίες. Τον Παπαγιάννη (παρότι έκανε τρομερό παιχνίδι στο 5ο της σειράς) δεν τον βλέπω να έχει ενεργό ρόλο στο ματς, παρά μόνο αν ο Ταις είναι σκιά του αυτού του. Βασικά συνοψίζοντας : ο Οκόμπο από τον άξονα, ο Τζέιμς στην δημιουργία και η παρουσία του Τάις είναι οι κίνδυνοι που πρέπει να αποφύγει ο ολυμπιακός για να περάσει στον τελικό.
Τέλος αν κερδίσει ο Ολυμπιακός (το πιο λογικό να συμβεί) θα έβλεπα mvp του αγώνα είτε τον Βεζένκοφ είτε τον Φουρνιέ και X-Factor τον Μιλουτίνοφ ή τον Πίτερς.
Αντίστοιχα αν νικήσει η Μονακό, θα έβλεπα πιθανό mvp Τζέιμς ή Τάις και X-Factor τον Ντιαλό, αν καταφέρει να περιορίσει τον Σάσα.
Αυτά τα ολίγα, άκρως μπασκετικά, από έναν τρόπον τινά ουδέτερο παρατηρητή, που θα δει το ματς με μηδέν άγχος, αδιαφορώντας για το αποτέλεσμα, όπως κάνω πάντα στα ματς σας. Για την ιστορία και πέρσι, έτσι είδα τον ημιτελικό με την Ρεαλ, δεν με ενδιαφέρει ποιος θα είναι αντίπαλος αν είμαστε στον τελικό. Όταν θες να λογίζεσαι μεγάλη ομάδα δεν σε ενδιαφέρει ο αντίπαλος, καλείσαι απλά να νικήσεις τον καλύτερο για να γίνεις πρωταθλητής.
1
εχω ξεκινησει και εγω τις μπυρες 
1