Weekendman έγραψε: ↑Δευ Οκτ 05, 2020 2:48 pm
Γιατί δεν είναι λάθος να υποστηρίξεις την λογική της μετακίνησης του από τον Ολυμπιακό στην Φενέρμπαξε. Όταν ο Σπανούλης που ήταν ουσιαστικά στην ίδια θέση με Σλούκα αποτελούσε τον πιθανότατα κορυφαίο παίκτη στην Ευρώπη εκείνη την περίοδο, και η Φενέρμπαξε με τα λεφτά που έριχνε θα ήταν θέμα χρόνου να πάρει μια Ευρωλίγκα, και γενικότερα θα είχε σαφώς μεγαλύτερο μπάτζετ από τον Ολυμπιακό
Ακόμα περισσότερο όταν εκ των υστέρων ο Ομπράντοβιτς τήρησε την υπόσχεση που είχε δώσει απέναντι στον Σλούκα, ο Σλούκας βελτιώθηκε ατομικά και το συνδύασε με ομαδικές επιτυχίες, δούλεψε το σώμα του όχι πάντα αυτονόητο για Έλληνα αθλητή, και γύρισε με τους δικούς του όρους στον Ολυμπιακό. Δυστυχώς όμως μια έχουν ξοδευτεί ένα κάρο λεφτά για την επιστροφή του. Οφείλει κάποιος να αναλάβει τον ανεπιθύμητο ρόλο του δικηγόρου του διαβόλου. Απέναντι στο πουσάρισμα των Ζοτσικών και των Ελλήνων δημοσιογράφων που παρατηρήσαμε όλα αυτά τα χρόνια.
-ο Σλούκας έγινε μεν ένας από τους κορυφαίους πλέι-μεικερ στους Τούρκους, αλλά ήδη από το 2014-15 είχε βρεθεί επιτέλους μια τομή να πάρει έναν πιο πρωταγωνιστικό ρόλο στον Ολυμπιακό προς το τέλος εκείνης της σαιζόν. Κάτι που σε συνδυασμό με την εμμονή στον Ελληνικό κορμό θα του εξασφάλιζε έναν πιο αυξημένο μερίδιο σε σύγκριση με τις περιόδους 2012 εως 2014.
-Τα πραγματικά πρωταγωνιστικά ματς όσο αφορά τους αγώνες των Φάιναλ Φορ , τελικούς Τουρκικών πλεί-οφ, και νοκ-αουτ παιχνίδια με την Εθνική ήταν μετρημένα. Και γίνονται ακόμη λιγότερα λαμβάνοντας την αφελέστατη αμυντική τακτική των Λιθουανών το 2017, η τον τελευταίο Τουρκικό τελικό του 2019 που η Εφές τον πήρε άνετα.
-And last but not least σε περίπτωση που δεν είχαμε πανδημία, και η σαιζόν ολοκληρωνόταν με την λογική έκβαση που προδίκαζε η μέχρι τότε χρονιά. Η Φενέρμπαξε θα τελειώνε τα τελευταία 6 χρόνια με 3 πρωταθλήματα, και μόλις στα 2 τελευταία να υπήρχε πραγματικά οικονομικός αντίπαλος στα ίσα. Και στην Ευρωλίγκα με πλεονέκτημα φίλαθλης συμπαράστασης στα F4 θα υπήρχε ο κίνδυνος για το απόλυτο 0, εάν προκρινόταν όχι μόνο η ΤΣΣΚΑ στον τελικό του 2017, αλλά και αν έπαιζε πλήρης ο Ολυμπιακός. Τουλάχιστον αν κρίνουμε από την καλή παράδοση του Σφαιρόπουλου απέναντι στον Ομπράντοβιτς και στα εκτός έδρας ματς.
Είναι αυστηρά τα παραπάνω; ενδεχομένως ναι, όμως ενδεικτικά αρκεί να υπενθυμίσει κανείς τι αρνητικά σχόλια έχουν γραφτεί για τον Μίλος Τεόντοσιτς ο όποιος μοιάζει χομπίστας, αλλά με αυτόν ηγέτη ο Ολυμπιακός είχε πάρει τους 2 πρώτους τίτλους μετά το 2002 στους τελικούς του Κυπέλλου, ήταν πολυτιμότερος παίκτης της Ευρωλίγκας το 2010 ,ανέστησε απλά την μεγαλύτερη μπασκετική σχολή της Ευρώπης την Εθνική Σερβίας υπό την καθοδήγηση του. Και στα Φάιναλ Φορ είδαμε παιχνίδια που ο Ολυμπιακός τον είχε περιορίσει, αλλά το 2012 αρκούσε απλά ο Σισκάουσκας να έβαζε τις βολές, και θα έβγαινε mvp, στον ημιτελικό του 2014 ήταν αρκετά χρήσιμος προερχόμενος από τραυματισμό , το 2017 είχε 23 πόντους στον χαμένο ημιτελικό, και στον τελικό του 2016 είχε κάνει μια ηγετική εμφάνιση μέσα σε κολασμένη ουσιαστικά εκτός έδρας ατμόσφαιρα για να πάρει το τρόπαιο. Από αυτήν την άποψη και όταν ο Σλούκας καταφέρνει σε θέμα ηγετικότητας να πείσει λιγότερο και από τον Νικ Καλάθη, που έβγαζε χρονιές μόνος του στον Παναθηναικό, και άφησε μερικά αξιομνημόνευτες στιγμές σε νοκ-ουτ ματς Εθνικής, είναι μια πρόκληση για ακόμη περισσότερα, και όχι μόνο σαν δημιουργικός ρολίστας πολυτελείας όπως στα μέχρι τώρα φετινά ματς. Βέβαια για τις ανάγκες του Ολυμπιακού θα φτάσει και θα μας περισσέψει ο Σλούκας μην λέμε ότι θέλουμε, το ίδιο θα έκανε και αυτός του 2015. Καθώς είναι ήδη ζωτικός με τις ασσιστ του.