NBA Playoffs Offtopic 2025

[j-kidd13]

Ποιος είναι ο Dummars και ποιος ο Rodman στη σημερινή ομαδα;

Dumars μπορείς να πεις τον Nembhard ή τον Nesmith (υπό προϋποθέσεις). Τώρα Rodman, εδώ είναι δύσκολα τα πράγματα, ήταν μοναδική περίπτωση παίχτη. Τον Siakam;

Aν ο Ροντμαν μπορουσε να αποδοσει επιθετικα οπως ο Σιακαμ θα μιλαγαμε για το απολυτο 4αρι στην ιστορια του αθληματος!(οκ λιγο υπερβολικος )

[ggr]

Άντε να είναι medium market το Detroit. Σε καμία περίπτωση δεν είναι μικρή αγορά. Η Ιντιάνα είναι πολύ μικρότερη

Λάθος μου τότε. Νόμιζα πως ήταν περίπου τα ίδια. Φυσικά εσύ τα ξέρεις καλύτερα, μιας και έχεις μείνει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ευχαριστώ για την διόρθωση.

[nikolas_asteri]

Άντε να είναι medium market το Detroit. Σε καμία περίπτωση δεν είναι μικρή αγορά. Η Ιντιάνα είναι πολύ μικρότερη

Λάθος μου τότε. Νόμιζα πως ήταν περίπου τα ίδια. Φυσικά εσύ τα ξέρεις καλύτερα, μιας και έχεις μείνει στις Ηνωμένες Πολιτείες. Ευχαριστώ για την διόρθωση.

Καλά το μόνο έξτρα που μπορώ να προσφέρω είναι λίγο τι λέει ο κόσμος στο γήπεδο και στον "δρόμο". Τα υπόλοιπα είναι απλά γενικότερη αίσθηση (που την διασταύρωσα βέβαια πριν πω την εξυπνάδα μου).

[ssoulliss]

Για να δούμε δύο στοιχεία, σχετικά με τους Τελικούς.

Οι Pacers έκαναν το 2-1 κερδίζοντας το πρώτο και το τρίτο παιχνίδι. Ιστορικά αυτό έχει γίνει άλλες 41 φορές (σε σύνολο 78 Τελικών), μόλις 6 φορές (κάτι λιγότερο από 15%) η ομάδα που δεν κέρδισε κάποιο από αυτά τα δύο παιχνίδια κατέκτησε το πρωτάθλημα. Σε καμμία από αυτές τις σειρές δεν έγινε το 3-1, αλλά ισοφάρισε η ομάδα που το κατέκτησε.

- 1957 οι μεγάλοι Celtics, κόντρα στην ομάδάρα των Hawks.
- 1978 οι Washington Bullets του σπουδαίου Elvin Hayes, κόντρα στο φαβορί των Supersonics.
- 1984 ο Bird κόντρα στο showtime των Lakers.
- 2011 οι Mavs (με Carlisle στον πάγκο) κόντρα στης super-3 των Heat.
- 2013 οι Heat αυτήν τη φορά, κόντρα στον Τιμόθεο και την παρέα του.
- 2022 ο Curry, ο Klay και τα άλλα παιδιά κόντρα στους ανέτοιμους τότε Celtics.

Επίσης 38 φορές οι σειρά πήγε στο 3-1. Μολις μία φορα, το 2016, οι Cavs του LeBron ανάτρεψαν τη σειρα. Είχαν όμως κερδίσει το πρώτο παιχνίδι.

Καταλαβαίνουμε ότι πλέον σχεδόν όλα είναι υπέρ των Pacers για να σηκώσουν το τρόπαιο, αλλά...ας περιμένουμε.

[Μορφή]

Μία διόρθωση μόνο.....

Επίσης 38 φορές οι σειρά πήγε στο 3-1. Μολις μία φορα, το 2016, οι Cavs του LeBron ανάτρεψαν τη σειρα. Είχαν όμως κερδίσει το πρώτο παιχνίδι.

Είχαν χάσει τα 2 πρώτα παιχνίδια, το 3ο κέρδισαν.

https://www.basketball-reference.com/pl ... riors.html

[ssoulliss]

Πάμε σε έβδομο παιχνίδι και ας θυμηθούμε στο περίπου τι έχει συμβεί στο παρελθόν.

Αρχικά να αναφέρουμε ότι οι δύο ομάδες βρίσκονται για πρώτη φορά σε αυτήν την περίσταση. Ιστορικά έχουμε 19 Τελικούς που κατέληξαν σε έβδομο παιχνίδι, οι περισσότερες εξάυτών μας ταξιδεύουν βαθειά στα χρόνια της ιστορίας του πρωταθλήματος.

Μόλις 4 φορές η ομάδα που ήταν φιλοξενούμενη έσπασε την έδρα και κατέκτησε το πρωτάθλημα. Συγκεκριμμένα:

- Την πρώτη φορά το 1969 οι Celtics στα τελειώματα της μεγάλης τους ομάδας κέρδισαν στο The Forum τους "μισητούς" Lakers με 108-106.

- Η επόμενη φορά ήρθε πάλι...από τους Celtics. Αυτή τη φορά το 1974, κέρδισαν τη μεγάλη ομάδα των Bucks στο Milwaukee με 102-89 (ουσιαστικά "εξώθησαν" τον Kareem να πάει στους Lakers).

- Η τρίτη φορά ήρθε το 1978 όταν οι σπουδαίοι Washington Bullets κέρδισαν τους Supersonics - μη γράψει κανείς ότι οι Thunder είναι συνέχεια τους θα.... - στο Seattle με 105-99 και κατέκτησαν το πρωτάθλημα.

- Η τελευταία φορά ήταν το 2016, όταν οι Cavaliers έσπασαν την έδρα των Warriors. Είναι η μόνη σύγχρονη σειρά της λίστας και είναι τόσο πολυσυζητημένη και γνμωστή (πιθανώς και η καλύτερη σε Τελικούς).

Συνολικά στα 19 έβδομα παιχνίδια:

- οι Boston Celtics έχουν 7 κατακτήσεις
- οι Minneapolis/Los Angeles Lakers έχουν 4 και
- οι υπόλοιπες ομάδες από 1 (Rochester Royals, Syracuse Nationals, New York Knicks, Washington Bullets, Houston Rockets, San Antonio Spurs, Miami Heat και Cleveland Cavaliers).

* Οι Cleveland Cavaliers είναι η μόνη ομάδα που επέστρεψε από 1-3 και το κατέκτησε, ενώ οι New York Knicks είναι η μόνη ομάδα που γύρισε τη σειρά από 3-0 με μειονέκτημα έδρας αλλά τελικά ηττήθηκε στο έβδομο παιχνίδι.

* Οι Los Angeles Lakers έχουν τις περισσότερες ήττες σε έβδομο παιχνίδι με 5, ακολουθούν οι New York Knicks με 3 και με από 2 οι Detroit Pistons με τους St. Louis Hawks.



Να θυμίσω ότι φέτος οι Thunder έχουν 6/6 όταν χάνουν παιχνίδι και επίσης ότι οι Pacers έχουν τις περισσότερες νίκες στα εκτός έδρα παιχνίδια (7).

[ggr]

https://www.espn.com/nba/story/_/id/455 ... e-recovery

[ggr]

Υπάρχουν σημεία στα οποία μπορεί να διαφωνήσει κάποιος αλλά αποφάσισα να το ανεβάσω, γιατί είναι μια ενδιαφέρουσα άποψη από έναν παίχτη που έχει πρόσφατα αποσυρθεί. Επιπλέον, το παιχνίδι του βασιζόταν στην αθλητικοτητα.

[Conan1982]

Υπάρχουν σημεία στα οποία μπορεί να διαφωνήσει κάποιος αλλά αποφάσισα να το ανεβάσω, γιατί είναι μια ενδιαφέρουσα άποψη από έναν παίχτη που έχει πρόσφατα αποσυρθεί. Επιπλέον, το παιχνίδι του βασιζόταν στην αθλητικοτητα.

Πόσο στέκουν όμως αυτά; Παλιά γυμναζόταν καλύτερα από τώρα και ήταν φρέσκοι στο τέλος ενώ τώρα όχι;

[nikolas_asteri]

Πόσο στέκουν όμως αυτά; Παλιά γυμναζόταν καλύτερα από τώρα και ήταν φρέσκοι στο τέλος ενώ τώρα όχι;

Ξέρεις τι θα πω για τους "παλιούς" που λένε για το πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα στον καιρό τους

[ggr]

Πόσο στέκουν όμως αυτά; Παλιά γυμναζόταν καλύτερα από τώρα και ήταν φρέσκοι στο τέλος ενώ τώρα όχι;

Ξέρεις τι θα πω για τους "παλιούς" που λένε για το πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα στον καιρό τους

Δεν χρειάζονται υπερβολές και αφορισμοί. Ούτε τώρα τα πάντα είναι καλύτερα, ούτε το αντίθετο. Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν περάσει από το άθλημα και ειδικά αθλητές που ήταν ενεργοί για περίπου είκοσι χρόνια έχουν περάσει από διάφορα στάδια. Αυτό που ανέφερε για την εκγύμναση των κάτω άκρων και ειδικά της γάμπας, το ανέφερε και ένα άρθρο που είχα ανεβάσει και μιλούσαν για πιθανότητα μη σωστής ενδυνάμωσης του κάτω μέρους του ποδιού. Ίσως να γίνεται κάτι λάθος σε αυτό το κομμάτι και σε συνδυασμό με τον γρήγορο ρυθμό του παιχνιδιού έχουμε τόσους τραυματισμούς.

Δεν το γράφω ούτε ως μομφή για τους νεότερους, ούτε ως παράσημο για τους παλαιότερους. Όμως από τη στιγμή που οι τωρινοί παίχτες έχουν:
- καλύτερα και πιο άνετα παπούτσια,
- περισσότερες ανέσεις στα ταξίδια,
- πιο σύγχρονες μεθόδους εκγύμνασης και αποθεραπείας,
- υπερσύγχρονα προπονητικά κέντρα, που συνδυάζουν αίθουσες εκγύμνασης, χαλάρωσης, αποθεραπείας, διατροφής και προπόνησης (αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα σας πέσουν τα σαγόνια από τις εγκαταστάσεις, πραγματικά σε άλλο επίπεδο),

δεν είναι παράξενο που τραυματίζονται πιο συχνά και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία; Κάτι συμβαίνει. Οπότε καλό είναι να ακούμε όλες τις απόψεις.

Υ.Γ. Αγαπητέ Νικόλα, το γεγονός ότι οι άνθρωποι παλαιότερων εποχών ήταν πιο σκληραγωγημένοι από εμάς, νομίζω δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Η τεχνολογία βοηθάει αλλά κάνει τον άνθρωπο πιο μαλθακό. Δεν μπορώ εγώ να συγκριθώ σε κάποια κομμάτια με τον παππού ή τον πατέρα μου. Αν πάω π.χ. να ποτίσω το χωράφι με τις ελιές με τον τρόπο που το έκανε ο παππούς μου, μάλλον δεν θα ξαναδείς κείμενό μου εδώ μέσα, αφού θα με έχουν μαζέψει τέσσερις . Δε λέω να γυρίσουμε πίσω, δεν γίνεται αυτό, απλά μια διαπίστωση γράφω.

[Conan1982]

Ξέρεις τι θα πω για τους "παλιούς" που λένε για το πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα στον καιρό τους

Δεν χρειάζονται υπερβολές και αφορισμοί. Ούτε τώρα τα πάντα είναι καλύτερα, ούτε το αντίθετο. Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν περάσει από το άθλημα και ειδικά αθλητές που ήταν ενεργοί για περίπου είκοσι χρόνια έχουν περάσει από διάφορα στάδια. Αυτό που ανέφερε για την εκγύμναση των κάτω άκρων και ειδικά της γάμπας, το ανέφερε και ένα άρθρο που είχα ανεβάσει και μιλούσαν για πιθανότητα μη σωστής ενδυνάμωσης του κάτω μέρους του ποδιού. Ίσως να γίνεται κάτι λάθος σε αυτό το κομμάτι και σε συνδυασμό με τον γρήγορο ρυθμό του παιχνιδιού έχουμε τόσους τραυματισμούς.

Δεν το γράφω ούτε ως μομφή για τους νεότερους, ούτε ως παράσημο για τους παλαιότερους. Όμως από τη στιγμή που οι τωρινοί παίχτες έχουν:
- καλύτερα και πιο άνετα παπούτσια,
- περισσότερες ανέσεις στα ταξίδια,
- πιο σύγχρονες μεθόδους εκγύμνασης και αποθεραπείας,
- υπερσύγχρονα προπονητικά κέντρα, που συνδυάζουν αίθουσες εκγύμνασης, χαλάρωσης, αποθεραπείας, διατροφής και προπόνησης (αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα σας πέσουν τα σαγόνια από τις εγκαταστάσεις, πραγματικά σε άλλο επίπεδο),

δεν είναι παράξενο που τραυματίζονται πιο συχνά και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία; Κάτι συμβαίνει. Οπότε καλό είναι να ακούμε όλες τις απόψεις.

Υ.Γ. Αγαπητέ Νικόλα, το γεγονός ότι οι άνθρωποι παλαιότερων εποχών ήταν πιο σκληραγωγημένοι από εμάς, νομίζω δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Η τεχνολογία βοηθάει αλλά κάνει τον άνθρωπο πιο μαλθακό. Δεν μπορώ εγώ να συγκριθώ σε κάποια κομμάτια με τον παππού ή τον πατέρα μου. Αν πάω π.χ. να ποτίσω το χωράφι με τις ελιές με τον τρόπο που το έκανε ο παππούς μου, μάλλον δεν θα ξαναδείς κείμενό μου εδώ μέσα, αφού θα με έχουν μαζέψει τέσσερις . Δε λέω να γυρίσουμε πίσω, δεν γίνεται αυτό, απλά μια διαπίστωση γράφω.

Το καρφί του Νικόλα πήγαινε σ' εμένα ggr που είχα πει για τους νέους και τα κινητά, αλλά τον αγαπάμε τον Νικόλα και τον συγχωρούμε.

Αυτό το άρθρο λες: https://www.espn.com/nba/story/_/id/455 ... e-recovery

Νομίζω οι βασικές αιτίες πάντως που βρίσκει είναι τα υπερβολικά συνολικά φορτία που δέχονται οι παίκτες και ότι δεν αναρρώνουν πλήρως οι μυς από τους τραυματισμούς και τα παιχνίδια, χρόνο συμμετοχής με αποτέλεσμα να είναι πιο αδύναμοι και ευπαθείς στους τραυματισμούς στην συνέχεια.
Για την εκγύμναση στις γάμπες νομίζω ότι θέλουν να πουν όχι γυμνάζουν δυσανάλογα πολύ τους άνω μυς των ποδιών με αποτέλεσμα να παράγουν δυνάμεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν στις κρίσιμες στιγμές οι τένοντες.
Οι τένοντες (χώρίς να είμαι του χώρου, αλλα΄από προσωπικό ψάξιμο) μεταφέρουν δυνάμεις, όσο πιο σκληροί και λιγότερο ελαστικοί είναι τόσο αποτελεσματικότερα μεταφέρουν τις δυνάμεις, όπως ένα αγωνιστικο ποδήλατο που δεν έχει αναρτήσεις. Όσο πιο ελαστικοί είναι τόσο καλύτερα απορροφούν τις δυνάμεις και είναι λιγότερο ευπαθείς στους τραυματισμούς, γι' αυτό χρειάζεται να γίνει ένας συμβιβασμός και δεν είναι καλή η υπερβολική ελαστικότητα. ας με διορθώσει κάποιος αν λεώ βλακείες.

[ggr]

Δεν χρειάζονται υπερβολές και αφορισμοί. Ούτε τώρα τα πάντα είναι καλύτερα, ούτε το αντίθετο. Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν περάσει από το άθλημα και ειδικά αθλητές που ήταν ενεργοί για περίπου είκοσι χρόνια έχουν περάσει από διάφορα στάδια. Αυτό που ανέφερε για την εκγύμναση των κάτω άκρων και ειδικά της γάμπας, το ανέφερε και ένα άρθρο που είχα ανεβάσει και μιλούσαν για πιθανότητα μη σωστής ενδυνάμωσης του κάτω μέρους του ποδιού. Ίσως να γίνεται κάτι λάθος σε αυτό το κομμάτι και σε συνδυασμό με τον γρήγορο ρυθμό του παιχνιδιού έχουμε τόσους τραυματισμούς.

Δεν το γράφω ούτε ως μομφή για τους νεότερους, ούτε ως παράσημο για τους παλαιότερους. Όμως από τη στιγμή που οι τωρινοί παίχτες έχουν:
- καλύτερα και πιο άνετα παπούτσια,
- περισσότερες ανέσεις στα ταξίδια,
- πιο σύγχρονες μεθόδους εκγύμνασης και αποθεραπείας,
- υπερσύγχρονα προπονητικά κέντρα, που συνδυάζουν αίθουσες εκγύμνασης, χαλάρωσης, αποθεραπείας, διατροφής και προπόνησης (αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα σας πέσουν τα σαγόνια από τις εγκαταστάσεις, πραγματικά σε άλλο επίπεδο),

δεν είναι παράξενο που τραυματίζονται πιο συχνά και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία; Κάτι συμβαίνει. Οπότε καλό είναι να ακούμε όλες τις απόψεις.

Υ.Γ. Αγαπητέ Νικόλα, το γεγονός ότι οι άνθρωποι παλαιότερων εποχών ήταν πιο σκληραγωγημένοι από εμάς, νομίζω δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Η τεχνολογία βοηθάει αλλά κάνει τον άνθρωπο πιο μαλθακό. Δεν μπορώ εγώ να συγκριθώ σε κάποια κομμάτια με τον παππού ή τον πατέρα μου. Αν πάω π.χ. να ποτίσω το χωράφι με τις ελιές με τον τρόπο που το έκανε ο παππούς μου, μάλλον δεν θα ξαναδείς κείμενό μου εδώ μέσα, αφού θα με έχουν μαζέψει τέσσερις . Δε λέω να γυρίσουμε πίσω, δεν γίνεται αυτό, απλά μια διαπίστωση γράφω.

Το καρφί του Νικόλα πήγαινε σ' εμένα ggr που είχα πει για τους νέους και τα κινητά, αλλά τον αγαπάμε τον Νικόλα και τον συγχωρούμε.

Αυτό το άρθρο λες: https://www.espn.com/nba/story/_/id/455 ... e-recovery

Νομίζω οι βασικές αιτίες πάντως που βρίσκει είναι τα υπερβολικά συνολικά φορτία που δέχονται οι παίκτες και ότι δεν αναρρώνουν πλήρως οι μυς από τους τραυματισμούς και τα παιχνίδια, χρόνο συμμετοχής με αποτέλεσμα να είναι πιο αδύναμοι και ευπαθείς στους τραυματισμούς στην συνέχεια.
Για την εκγύμναση στις γάμπες νομίζω ότι θέλουν να πουν όχι γυμνάζουν δυσανάλογα πολύ τους άνω μυς των ποδιών με αποτέλεσμα να παράγουν δυνάμεις που δεν μπορούν να διαχειριστούν στις κρίσιμες στιγμές οι τένοντες.
Οι τένοντες (χώρίς να είμαι του χώρου, αλλα΄από προσωπικό ψάξιμο) μεταφέρουν δυνάμεις, όσο πιο σκληροί και λιγότερο ελαστικοί είναι τόσο αποτελεσματικότερα μεταφέρουν τις δυνάμεις, όπως ένα αγωνιστικο ποδήλατο που δεν έχει αναρτήσεις. Όσο πιο ελαστικοί είναι τόσο καλύτερα απορροφούν τις δυνάμεις και είναι λιγότερο ευπαθείς στους τραυματισμούς, γι' αυτό χρειάζεται να γίνει ένας συμβιβασμός και δεν είναι καλή η υπερβολική ελαστικότητα. ας με διορθώσει κάποιος αν λεώ βλακείες.

Αυτο το άρθρο εννοούσα. Αυτό που αναφέρει μπορεί να χαρακτηριστεί ως μη σωστή ενδυνάμωση. Δίνεται το βάρος στο άνω μέρος του ποδιού και όχι τόσο στο κάτω. Ειδικά στον σημερινό ρυθμο του παιχνιδιού, ο γαστροκνημιος παίρνει υψηλά φορτία .

Γενικά, η εκγύμναση εξαρτάται από τον τρόπο παιχνιδιού. Πριν από 20-30 χρόνια, το παιχνίδι παιζόταν στο μισό γήπεδο, με πολλές επαφές και περισσότερη σκληραδα. Έβλεπες τους παίχτες πιο χτισμένους, ειδικά τους ψηλούς. Τώρα, ένα τέτοιο σώμα θα δυσκολευόταν να ακολουθήσει την ταχύτητα του παιχνιδιού, για αυτό προσπαθούν να συνδυάσουν τη δύναμη με την ελαστικότητα και την αντοχή.

[nikolas_asteri]

Ξέρεις τι θα πω για τους "παλιούς" που λένε για το πόσο καλύτερα ήταν τα πράγματα στον καιρό τους

Δεν χρειάζονται υπερβολές και αφορισμοί. Ούτε τώρα τα πάντα είναι καλύτερα, ούτε το αντίθετο. Μιλάμε για ανθρώπους που έχουν περάσει από το άθλημα και ειδικά αθλητές που ήταν ενεργοί για περίπου είκοσι χρόνια έχουν περάσει από διάφορα στάδια. Αυτό που ανέφερε για την εκγύμναση των κάτω άκρων και ειδικά της γάμπας, το ανέφερε και ένα άρθρο που είχα ανεβάσει και μιλούσαν για πιθανότητα μη σωστής ενδυνάμωσης του κάτω μέρους του ποδιού. Ίσως να γίνεται κάτι λάθος σε αυτό το κομμάτι και σε συνδυασμό με τον γρήγορο ρυθμό του παιχνιδιού έχουμε τόσους τραυματισμούς.

Δεν το γράφω ούτε ως μομφή για τους νεότερους, ούτε ως παράσημο για τους παλαιότερους. Όμως από τη στιγμή που οι τωρινοί παίχτες έχουν:
- καλύτερα και πιο άνετα παπούτσια,
- περισσότερες ανέσεις στα ταξίδια,
- πιο σύγχρονες μεθόδους εκγύμνασης και αποθεραπείας,
- υπερσύγχρονα προπονητικά κέντρα, που συνδυάζουν αίθουσες εκγύμνασης, χαλάρωσης, αποθεραπείας, διατροφής και προπόνησης (αν ψάξετε στο διαδίκτυο θα σας πέσουν τα σαγόνια από τις εγκαταστάσεις, πραγματικά σε άλλο επίπεδο),

δεν είναι παράξενο που τραυματίζονται πιο συχνά και μάλιστα σε συγκεκριμένα σημεία; Κάτι συμβαίνει. Οπότε καλό είναι να ακούμε όλες τις απόψεις.

Υ.Γ. Αγαπητέ Νικόλα, το γεγονός ότι οι άνθρωποι παλαιότερων εποχών ήταν πιο σκληραγωγημένοι από εμάς, νομίζω δεν επιδέχεται αμφισβήτησης. Η τεχνολογία βοηθάει αλλά κάνει τον άνθρωπο πιο μαλθακό. Δεν μπορώ εγώ να συγκριθώ σε κάποια κομμάτια με τον παππού ή τον πατέρα μου. Αν πάω π.χ. να ποτίσω το χωράφι με τις ελιές με τον τρόπο που το έκανε ο παππούς μου, μάλλον δεν θα ξαναδείς κείμενό μου εδώ μέσα, αφού θα με έχουν μαζέψει τέσσερις . Δε λέω να γυρίσουμε πίσω, δεν γίνεται αυτό, απλά μια διαπίστωση γράφω.

Θα ξεκινήσω από το υστερόγραφο λέγοντας πως συμφωνώ. Βέβαια αυτή η σκληραγώγηση ερχόταν με κάποιο συναισθηματικό, κοινωνικό, και ψυχολογικό κόστος. Οι προηγούμενες γενιές (ειδικά ανδρών,) εκδήλωναν συναισθήματα με το ίδιο εύρος με το κουκούτσι της ελιάς που ανέφερες

Καταρχάς να πω ότι εκτιμώ πολύ το ύφος σου παρ'όλο που μπορεί να ήμουν λίγο δηκτικός Το ξέρω ότι συνήθως έτσι μιλάμε αλλά δεν είναι και δεδομένο στο ιντερνετ

Όπως είπες οι παίκτες τώρα έχουν πρόσβαση σε υποδομές, τεχνογνωσία και μέσα που οι προηγούμενες γενιές ούτε στον ύπνο τους δεν έβλεπαν. Από παπούτσια, διατροφή, συμπληρώματα κλπ μέχρι αποθεραπεία, analytics, μιλάμε για σχεδόν κυριολεκτικά άλλο άθλημα. Δεδομένο βέβαια οι τραυματισμοί έχουν αυξηθεί. Η ένσταση μου είναι σε μία μίνι αντίφαση ίσως(;). Μου φαίνεται αντιφατικό να αναγνωρίζουμε όλη αυτή την πρόοδο στην αθλητική επιστήμη και ταυτόχρονα να αποδίδουμε την αύξηση των τραυματισμών σε μια υποτιθέμενη "μαλθακότητα" της εποχής ή των αθλητών. Γιατί αν όντως συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα βλέπαμε ούτε ρεκόρ, ούτε τόσο υψηλό ρυθμό αγώνων, ούτε παίκτες 2.10 να παίζουν σε ταχύτητες guards. Θα βλέπαμε μια νωθρή λίγκα με παίκτες που σέρνονται. Όμως το παιχνίδι είναι πιο γρήγορο και πιο εκρηκτικό.

Η εξήγηση δεν μπορεί να είναι η έλλειψη αντοχής ή το ότι δεν δουλεύουν γάμπες όπως λέει ο (μη γιατρός) Κέβιν Γκαρνέτ. Αν ίσχυε αυτό, θα ήταν πολύ εύκολο να διορθωθεί. Αντίθετα πιο πιθανό είναι κάποιο εργονομικό ή/και συστημικό πρόβλημα όπως περισσότερα παιχνίδια, μεγαλύτερη ένταση, λιγότερη ξεκούραση, "πιο απότομες"* κινήσεις. Οι αθλητές ίσως βρίσκονται κοντά στα όρια του σώματος. Θα μπορούσε να το δει κανείς σαν μία μορφή over-optimization του ανθρώπινου σώματος για την απόδοση, που έρχεται με κόστος τη μικρότερη ανθεκτικότητα σε καταπόνηση.

Έχουμε αναφερθεί φυσικά στα άπειρα παιχνίδια από πολύ μικρές ηλικίες, με εντελώς μονόπλευρη επιβάρυνση στα ίδια σημεία, και έχεις αθλητές σχεδόν τέλειους σαν "μηχανές", αλλά ίσως πιο εύθραυστους σε διάρκεια (;). Αυτός είναι ένας μηχανισμός που οι παλαιότερες γενιές αθλητών ίσως να μην γνωρίζουν, γιατί δεν υπήρχε ο όγκος των σημερινών δεδομένων. Δες για παράδειγμα τους pitchers στο baseball**. Πιο παλιά δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξουν 200 παιχνίδια τον χρόνο τρώγοντας μόνο ξερά φασόλια και κάνοντας πούρα ανάμεσα στα innings***, ενώ είχαν έρθει καπάκι από το χωράφι, χωρίς να πάθουν τίποτα. Τώρα πια υπάρχουν οι relief pitchers, load management κλπ. Μία από τις σημαντικότερες αιτίες που έχει αναγνωριστεί είναι το πόσο γρήγορα πετάνε την μπάλα πια, και όχι μόνο στα fastballs.

Όσο για το ζήτημα της "σκληραγώγησης", έχεις δίκιο ότι οι προηγούμενες γενιές αναγκάζονταν να λειτουργήσουν σε πιο δύσκολες συνθήκες. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος, όμως, ότι αυτό σημαίνει καλύτερη φυσική κατάσταση ή μικρότερη ροπή σε τραυματισμούς. Σημαίνει απλώς διαφορετικού τύπου αντοχή, όχι απαραίτητα μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στο είδος της καταπόνησης που απαιτεί το σημερινό επαγγελματικό μπάσκετ.

Φυσικά πρέπει να καταδεικνύουμε όταν κάτι δεν γίνεται σωστά ή όταν κάτι πάει στραβά τελοσπάντων. Αλλά το "κάτι" στην περίπτωση μας δεν πιστεύω την εξήγηση που δίνεται με ψυχολογικούς όρους. Για μένα είναι πιο πειστική η προσέγγιση ότι έχουμε φτάσει σε σημείο όπου η απόδοση μεγιστοποιείται εις βάρος της ανθεκτικότητας.

* Επιστημονικός όρος
** Για όποιον διαβάζει και δεν γνωρίζει ο πίτσερ είναι αυτός που πετάει την μπάλα.
*** Οι "περίοδοι" το baseball

[ggr]

Θα ξεκινήσω από το υστερόγραφο λέγοντας πως συμφωνώ. Βέβαια αυτή η σκληραγώγηση ερχόταν με κάποιο συναισθηματικό, κοινωνικό, και ψυχολογικό κόστος. Οι προηγούμενες γενιές (ειδικά ανδρών,) εκδήλωναν συναισθήματα με το ίδιο εύρος με το κουκούτσι της ελιάς που ανέφερες

Καταρχάς να πω ότι εκτιμώ πολύ το ύφος σου παρ'όλο που μπορεί να ήμουν λίγο δηκτικός Το ξέρω ότι συνήθως έτσι μιλάμε αλλά δεν είναι και δεδομένο στο ιντερνετ

Όπως είπες οι παίκτες τώρα έχουν πρόσβαση σε υποδομές, τεχνογνωσία και μέσα που οι προηγούμενες γενιές ούτε στον ύπνο τους δεν έβλεπαν. Από παπούτσια, διατροφή, συμπληρώματα κλπ μέχρι αποθεραπεία, analytics, μιλάμε για σχεδόν κυριολεκτικά άλλο άθλημα. Δεδομένο βέβαια οι τραυματισμοί έχουν αυξηθεί. Η ένσταση μου είναι σε μία μίνι αντίφαση ίσως(;). Μου φαίνεται αντιφατικό να αναγνωρίζουμε όλη αυτή την πρόοδο στην αθλητική επιστήμη και ταυτόχρονα να αποδίδουμε την αύξηση των τραυματισμών σε μια υποτιθέμενη "μαλθακότητα" της εποχής ή των αθλητών. Γιατί αν όντως συνέβαινε κάτι τέτοιο, τότε δεν θα βλέπαμε ούτε ρεκόρ, ούτε τόσο υψηλό ρυθμό αγώνων, ούτε παίκτες 2.10 να παίζουν σε ταχύτητες guards. Θα βλέπαμε μια νωθρή λίγκα με παίκτες που σέρνονται. Όμως το παιχνίδι είναι πιο γρήγορο και πιο εκρηκτικό.

Η εξήγηση δεν μπορεί να είναι η έλλειψη αντοχής ή το ότι δεν δουλεύουν γάμπες όπως λέει ο (μη γιατρός) Κέβιν Γκαρνέτ. Αν ίσχυε αυτό, θα ήταν πολύ εύκολο να διορθωθεί. Αντίθετα πιο πιθανό είναι κάποιο εργονομικό ή/και συστημικό πρόβλημα όπως περισσότερα παιχνίδια, μεγαλύτερη ένταση, λιγότερη ξεκούραση, "πιο απότομες"* κινήσεις. Οι αθλητές ίσως βρίσκονται κοντά στα όρια του σώματος. Θα μπορούσε να το δει κανείς σαν μία μορφή over-optimization του ανθρώπινου σώματος για την απόδοση, που έρχεται με κόστος τη μικρότερη ανθεκτικότητα σε καταπόνηση.

Έχουμε αναφερθεί φυσικά στα άπειρα παιχνίδια από πολύ μικρές ηλικίες, με εντελώς μονόπλευρη επιβάρυνση στα ίδια σημεία, και έχεις αθλητές σχεδόν τέλειους σαν "μηχανές", αλλά ίσως πιο εύθραυστους σε διάρκεια (;). Αυτός είναι ένας μηχανισμός που οι παλαιότερες γενιές αθλητών ίσως να μην γνωρίζουν, γιατί δεν υπήρχε ο όγκος των σημερινών δεδομένων. Δες για παράδειγμα τους pitchers στο baseball**. Πιο παλιά δεν υπήρχε περίπτωση να μην παίξουν 200 παιχνίδια τον χρόνο τρώγοντας μόνο ξερά φασόλια και κάνοντας πούρα ανάμεσα στα innings***, ενώ είχαν έρθει καπάκι από το χωράφι, χωρίς να πάθουν τίποτα. Τώρα πια υπάρχουν οι relief pitchers, load management κλπ. Μία από τις σημαντικότερες αιτίες που έχει αναγνωριστεί είναι το πόσο γρήγορα πετάνε την μπάλα πια, και όχι μόνο στα fastballs.

Όσο για το ζήτημα της "σκληραγώγησης", έχεις δίκιο ότι οι προηγούμενες γενιές αναγκάζονταν να λειτουργήσουν σε πιο δύσκολες συνθήκες. Δεν είμαι καθόλου βέβαιος, όμως, ότι αυτό σημαίνει καλύτερη φυσική κατάσταση ή μικρότερη ροπή σε τραυματισμούς. Σημαίνει απλώς διαφορετικού τύπου αντοχή, όχι απαραίτητα μεγαλύτερη ανθεκτικότητα στο είδος της καταπόνησης που απαιτεί το σημερινό επαγγελματικό μπάσκετ.

Φυσικά πρέπει να καταδεικνύουμε όταν κάτι δεν γίνεται σωστά ή όταν κάτι πάει στραβά τελοσπάντων. Αλλά το "κάτι" στην περίπτωση μας δεν πιστεύω την εξήγηση που δίνεται με ψυχολογικούς όρους. Για μένα είναι πιο πειστική η προσέγγιση ότι έχουμε φτάσει σε σημείο όπου η απόδοση μεγιστοποιείται εις βάρος της ανθεκτικότητας.

Δεν διαφωνώ για αυτό που γράφεις για το παιχνίδι. Ίσως θα πρέπει να σκεφτούν σοβαρά την πιθανότητα να μειωθεί ο ρυθμος του παιχνιδιού. Ας γίνονται πιο σετ επιθέσεις, είναι προτιμότερο να βλέπουμε λίγο πιο αργό παιχνίδι από το να βλέπουμε τους παίχτες με πολιτικά στον πάγκο. Καταλαβαίνω ότι χρησιμοποιούν τα analytics για να υπολογίσουν αριθμό κατοχων κτλ και σχεδιάζουν ανάλογα το παιχνίδι αλλά το πλάνο υλοποιείται από ανθρώπους, όχι από υπολογιστές, οι οποίοι άνθρωποι φαίνεται ότι δεν αντέχουν.
Για τα άλλα που έγραψες, θα σου πω ότι θεωρώ πιο σκληρές τις παλιότερες γενιές παιχτών στο πνευματικό κομμάτι, λόγω των δυσκολιών που αντιμετώπισαν μεγαλώνοντας. Δεν το συσχετιζω με τους τραυματισμούς. Ίσως να είχαν μια παραπάνω αντοχή στον πόνο, γιατί το μπάσκετ ήταν για αυτούς η σωτηρία από μια ζωή στο περιθώριο και στο έγκλημα και το εκτιμούσαν πολύ. Ευτυχώς, πολλοί από τους σημερινούς αθλητές μεγαλώνουν σε καλύτερες συνθήκες. Το αρνητικό είναι πως η υπερπροβολη και οι υπέρογκες αμοιβές επηρεάζουν τον χαρακτήρα κάποιων από αυτούς, με αποτέλεσμα να βλέπεις περισσότερες εγωιστικές και υπερφιαλες συμπεριφορές σε σχέση με το παρελθόν.

Υ. Γ. Η εκτίμηση είναι αμοιβαία.