Off topic NBA

[Conan1982]

Μια ακόμη παρατήρηση που ξέχασα να αναφέρω, αφορά τα 82 παιχνίδια. Πιστεύω ότι ίσως το πρόβλημα να μην είναι ο αριθμός των παιχνιδιών αλλά η συχνότατη (πλέον) απουσία παιχτών από αυτά. Ο Bird με σοβαρότατα προβλήματα στη μέση και όχι το πιο αθλητικό πακέτο, έφτασε 31 για να χάνει παιχνίδια ώστε να προφυλαχθεί και με μέσους όρους λεπτών κοντά στα 40, τώρα βλέπεις παίκτες από τα 26-27 να μην παίζουν σε back-to-back και να δηλώνονται "τραυματίες" σε πιο βατά παιχνίδια.

Κάπως πρέπει να βρεθεί μια λύση ώστε οι πραγματικά καλοί παίχτες των ομάδων να παίζουν. Οι τραυματισμοί και οι αποκαταστάσεις να είναι αληθείς και να μην "τεντώνονται" υπερβολικά ώστε οι ομάδες να κάνουν tanking ή να δοκιμάζουν παίκτες για την επόμενη σεζόν. Το κοινό δεν είναι χαζό καταλαβαίνει πως η ομάδα επιβάλλει στον παίκτη να μην αγωνιστεί για κάποιον από τους παραπάνω λόγους και έτσι μπορεί να επιλλέξει άλλο σπορ ή να χάσει το ενδιαφέρον του για το μπάσκετ.

Το ζήτημα είναι θεωρώ όχι να αναγκαστούν οι ομάδες να βάζουν συγκεκριμένους παίκτες ή οποιονδήποτε άλλον εξαναγκασμό αλλά να λυθεί το δομικό πρόβλημα. Το ένα πρόβλημα είναι ότι το draft ευνοεί τις ομάδες όσο χαμηλότερη κατάταξη έχουν αντί να δίνει κίνητρα στις ομάδες να τερματίσουν όσο ψηλότερα μπορούν. Για την αλλαγή της διαδικασίας των draft ΄έχουν υπάρξει αρκετές προτάαεις βάζω ενδεικτικά εδώ ένα άρθρο: https://bleacherreport.com/articles/190 ... ternatives
Το άλλο "πρόβλημα" είναι ο αριθμός των αγώνων και το τρίτο είναι στην ίδια την νοοτροπία στο NBA για την κανονική περίοδο, το θέαμα κλπ, δεν ξέρω καν αν το θεωρούν πρόβλημα.

[Quincy]

Το θεμα με τους εξωδεξιους στον παγκο ειναι οτι υπαρχουν 1-2 αναφορες, παλια ηταν 9 στους 10 ετσι.

Η προοδος που λες για τους κανονισμους κρατησε ενα τριμηνο ΒΑΡΙΑ περσι μολις τους ανακοινωσαν, εριξαν 2-3 κλαψες βαριες στις συνεντευξεις τυπου Luka, Trae, Harden Και οι προπονητες τους και περασε στην ληθη του χρονου αυτη η αλλαγη. Τα σφυριζουν ξανα σαν να μην εγινε τιποτα.

Βασικά το πρώτο που θα πρέπει να αλλάξει στους κανονισμούς είναι τα 3 δευτερόλεπτα στην άμυνα. Δεν γίνεται η ρακέτα να είναι αεροδιάδρομος, είναι βαρετό για μένα να βλέπω παίκτη να φτάνει στο καλάθι ανενόχλητος.

Πριν από τα 3 δευτερόλεπτα νομίζω ότι απαγορευοταν η ζώνη. Στην ουσία τα 3 δευτερόλεπτα τον ίδιο στοχο έχουν. Δηλαδή να μην ρίχνουν άγκυρα στο ζωγραφιστό κτήνη τύπου ντε Αντρέ ή γκομπερτ κλπ και καταστρέφουν όλο το παιχνίδι. Δεν είναι λάθος σαν σκέψη. Μπορεί να μην είμαι και αντικειμενικος όμως γιατί έτσι κι αλλιώς σιχαίνομαι την ζώνη, και θεωρώ ότι οποίος το κάνει παραδέχεται ότι δεν μπορεί να παίξει άμυνα και προσπαθεί να καταστρέψει το παιχνίδι για να έχει μια ευκαιρία νίκης

Φετος παρατηρώ ότι στην άμυνα στην ρακέτα κρατάνε τουλάχιστον τα προσχήματα και δεν βλέπεις τόσο συχνά uncontested dunks /lay ups. Οσα βγαίνουν έτσι είναι απο αιφνισιασμους συνεργασίες και ασίστ.

[Quincy]

Το τανκαρισμα είναι το αναγκαίο κακό προκειμένου να είναι το ΝΒΑ η δικαιοτερη λίγκα στον κόσμο σε όλα τα σπορ βγάζοντας σχεδόν εντελώς εκτός το "οποίος πληρώσει πιο πολύ κερδίζει".

Τα play ins ειναι πολύ έξυπνη κίνηση ώστε να έχει να κυνηγήσει κάτι βαθμολογικά μέχρι και ο 12ος πχ για τα εισητηρια και την ποστ σιζον εμπειρία μιας ομάδας σε building mode. Γενικα και οι ομάδες δεν θέλουν να τανκαρουν ειδικά σε συνεχόμενες σεζόν γιατί χάνουν το κοινό τους. Θυμάμαι μια ομάδα (το γκολντεν στειτ αν δεν κάνω λάθος) στο μάρκετινγκ της πρισιζον για να πουλήσει διάρκειας έδινε προσφορά πως αν η ομάδα δεν μπει στα πλέι οφφς το διάρκειας της επόμενης σεζόν θα ήταν δωρεάν.

Προσωπικά θυσιαζω άνετα μερικά αδιάφορα παιχνίδια της ρεγκιουλαρ προκειμένου να μην βλέπω τελικό λεικερς-σελτικς κάθε χρόνο

[reignman]

Δεν μπορω να καταλαβω πως ειναι πολλα τα παιχνιδια? Απο το 92 που βλεπω και θυμαμαι παντα 82 ηταν τα παιχνιδια της regular, τωρα ξαφνικα εχουμε πολλους περισσοτερους τραυματιες αλλα και "τραυματιες".
Παει ο κοσμος να δει 4 παιχτες (2 απο την δικη του και 2 απο την αλλη) και πολλες φορες δεν βλεπει κανεναν και απλα βλεπει τους παγκιτες να παιζουν 30λεπτα λες και ειναι g-league game.
Πως γινεται οι Jordan, Ewing, Robinson, Hakeem, Barkley κοκ σε εποχη που το παιχνιδι ηταν ΠΟΛΥ πιο physical , μεχρι λαβες βλεπαμε να γινονται, flying elbows και οτι θες , να μην ηταν permanently injured και τωρα ολοι να εχουν κατι? Σε φαση αν καποιος παιχτης καταφερει να παιξει 65-70 παιχνιδια να λεγεται "iron man" πλεον. και ο μεσος ορος παιχνιδιων που αγωνιζεται ενας star-superstar να ειναι τα 55-60... σε μια εποχη με super advanced medicals, physicians με ειδικα προγραμματα εκγυμνασης, με ειδικες διατροφες, με με με με με με να μην ψηνονται να παιξουν, ειμαστε στο clown & load management era τα τελευταια τουλαχιστον 10 χρονια.

[ggr]

Πριν από τα 3 δευτερόλεπτα νομίζω ότι απαγορευοταν η ζώνη. Στην ουσία τα 3 δευτερόλεπτα τον ίδιο στοχο έχουν. Δηλαδή να μην ρίχνουν άγκυρα στο ζωγραφιστό κτήνη τύπου ντε Αντρέ ή γκομπερτ κλπ και καταστρέφουν όλο το παιχνίδι. Δεν είναι λάθος σαν σκέψη. Μπορεί να μην είμαι και αντικειμενικος όμως γιατί έτσι κι αλλιώς σιχαίνομαι την ζώνη, και θεωρώ ότι οποίος το κάνει παραδέχεται ότι δεν μπορεί να παίξει άμυνα και προσπαθεί να καταστρέψει το παιχνίδι για να έχει μια ευκαιρία νίκης

Δεν είναι καταστροφή του παιχνιδιού η άμυνα, μέρος του παιχνιδιού είναι. Καταστροφή είναι το "μπάτε σκύλοι αλέστε" που έχουν επιβάλλει τώρα. Η ζώνη είναι κομμάτι της στρατηγικής, η οποία όμως έχει και αδύναμα σημεία. Καλώς περιόρισαν τα επικίνδυνα φάουλ αλλά οι νέοι κανονισμοί έχουν δέσει τα χέρια των αμυνόμενων.

[SteveNashidis]

Δεν μπορω να καταλαβω πως ειναι πολλα τα παιχνιδια? Απο το 92 που βλεπω και θυμαμαι παντα 82 ηταν τα παιχνιδια της regular, τωρα ξαφνικα εχουμε πολλους περισσοτερους τραυματιες αλλα και "τραυματιες".
Παει ο κοσμος να δει 4 παιχτες (2 απο την δικη του και 2 απο την αλλη) και πολλες φορες δεν βλεπει κανεναν και απλα βλεπει τους παγκιτες να παιζουν 30λεπτα λες και ειναι g-league game.
Πως γινεται οι Jordan, Ewing, Robinson, Hakeem, Barkley κοκ σε εποχη που το παιχνιδι ηταν ΠΟΛΥ πιο physical , μεχρι λαβες βλεπαμε να γινονται, flying elbows και οτι θες , να μην ηταν permanently injured και τωρα ολοι να εχουν κατι? Σε φαση αν καποιος παιχτης καταφερει να παιξει 65-70 παιχνιδια να λεγεται "iron man" πλεον. και ο μεσος ορος παιχνιδιων που αγωνιζεται ενας star-superstar να ειναι τα 55-60... σε μια εποχη με super advanced medicals, physicians με ειδικα προγραμματα εκγυμνασης, με ειδικες διατροφες, με με με με με με να μην ψηνονται να παιξουν, ειμαστε στο clown & load management era τα τελευταια τουλαχιστον 10 χρονια.

Νομίζω η τελευταία πρόταση σου δικαιολογεί γιατί έχουν τόσα DNP οι παίκτες. Η εξέλιξη στην ιατρική τους επιτρέπει να προλαμβάνουν μικρά προβλήματα οπότε οι συνεχείς και καλύτερες διαγνώσεις βρίσκουν περισσότερα προβλήματα. Εγώ θα έβαζα και το γεγονός ότι η αύξηση του ρυθμού αγώνα και των κατοχών καταπονεί περισσότερους τους παίκτες σε σχέση με το μπάσκετ των 90'ς.

Τα 82 παιχνίδια είναι πολλά και αδιάφορα. Τα τεσσερα παιχνίδια regular μεταξύ ομάδων της ιδιας περιφέρειας δεν αποσκοπεί πουθενά. Η κατάταξη στην division δίνει ένα ψευτοπροβάδισμα έδρας στον πρώτο γυρο πλειοφ αλλά και εκεί ανούσια ειναι τα παιχνίδια.

Το stats padding παικτών (αυτό που κατηγορούσαμε τον Westbrook) ειναι καθημερινό φαινόμενο.

[Quincy]

Το stats padding παικτών (αυτό που κατηγορούσαμε τον Westbrook) ειναι καθημερινό φαινόμενο.

Με τέτοια εμμονή πλέον με τους αριθμούς αυτή είναι η λογική εξέλιξη. Περισσότερο "πουλάει" μια επικεφαλίδα "ο Γιάννης είχε 32-11-6" πάρα "κέρδισαν οι μπακς τους νικς".

[ggr]

Δεν μπορω να καταλαβω πως ειναι πολλα τα παιχνιδια? Απο το 92 που βλεπω και θυμαμαι παντα 82 ηταν τα παιχνιδια της regular, τωρα ξαφνικα εχουμε πολλους περισσοτερους τραυματιες αλλα και "τραυματιες".
Παει ο κοσμος να δει 4 παιχτες (2 απο την δικη του και 2 απο την αλλη) και πολλες φορες δεν βλεπει κανεναν και απλα βλεπει τους παγκιτες να παιζουν 30λεπτα λες και ειναι g-league game.
Πως γινεται οι Jordan, Ewing, Robinson, Hakeem, Barkley κοκ σε εποχη που το παιχνιδι ηταν ΠΟΛΥ πιο physical , μεχρι λαβες βλεπαμε να γινονται, flying elbows και οτι θες , να μην ηταν permanently injured και τωρα ολοι να εχουν κατι? Σε φαση αν καποιος παιχτης καταφερει να παιξει 65-70 παιχνιδια να λεγεται "iron man" πλεον. και ο μεσος ορος παιχνιδιων που αγωνιζεται ενας star-superstar να ειναι τα 55-60... σε μια εποχη με super advanced medicals, physicians με ειδικα προγραμματα εκγυμνασης, με ειδικες διατροφες, με με με με με με να μην ψηνονται να παιξουν, ειμαστε στο clown & load management era τα τελευταια τουλαχιστον 10 χρονια.

Νομίζω η τελευταία πρόταση σου δικαιολογεί γιατί έχουν τόσα DNP οι παίκτες. Η εξέλιξη στην ιατρική τους επιτρέπει να προλαμβάνουν μικρά προβλήματα οπότε οι συνεχείς και καλύτερες διαγνώσεις βρίσκουν περισσότερα προβλήματα. Εγώ θα έβαζα και το γεγονός ότι η αύξηση του ρυθμού αγώνα και των κατοχών καταπονεί περισσότερους τους παίκτες σε σχέση με το μπάσκετ των 90'ς.

Εγώ θεωρώ ότι η αλήθεια είναι κάπου στη μέση. Είχα διαβάσει πέρσι ή πρόπερσι ένα σχετικό άρθρο, στο οποίο υπήρχαν και δηλώσεις ενός ιατρού, που ανέφερε ότι η ταχύτητα του παιχνιδιού καταπονεί τους παίχτες, κυρίως στους τέντοντες και τους συνδέσμους. Ανέφερε ότι ενώ οι μυς μπορούν να δυναμώσουν, δεν ισχύει το ίδιο για συνδέσμους και τένοντες, με αποτέλεσμα να έχουμε τραυματισμούς από υπερκόπωση. Αν παρατηρήσουμε, οι πιο πολλοί τραυματισμοί είναι χωρίς επαφή. Στα 90's και στις αρχές του 2000 έπεφτε ξύλο αλλά ο ρυθμός ήταν πιο ελεγχόμενος και οι τραυματισμοί διαφορετικοί. Βάλτε και στην εξίσωση την υπερχρήση παυσίπονων που γινόταν τότε και η οποία σταμάτησε όταν διαγνώστηκαν με πρόβλημα στα νεφρά οι Sean Elliot και Alonzo Mourning.
Απ' την άλλη όμως η νοοτροπία των σημερινών παιχτών δεν είναι η πρέπουσα. Πρόκειται για μια γενιά καλοπληρωμένων και κακομαθημένων ως επί το πλείστον, που το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι ο διαγωνισμός ντυσίματος πριν τα παιχνίδια και παρουσιάζονται αδιάφοροι σε αρκετά ματς. Αν χαθεί και ένα παιχνίδι δε βαριέσαι, αν πονέσει λίγο το πόδι κάθονται έξω, αν θέλουν να φύγουν από την ομάδα δεν κατεβαίνουν στους αγώνες αλλά πληρώνονται κανονικά κτλ. Δε θα ξεχάσω το 2019, όταν μετά από μια εντός έδρας ήττα των Bulls απ' τους Celtics με περίπου 60 πόντους, οι παίχτες έστειλαν διάβημα διαμαρτυρίας στη λίγκα, γιατί ο Boylen τους ζόρισε στην επόμενη προπόνηση και ανέφεραν ότι ήταν απαιτητικός στις προπονήσεις. Ε, συγγνώμη, αλλά αυτό το θεωρώ απαράδεκτο. Ο Kobe έπαιζε σχεδόν όλη τη σεζόν με σπασμένο δάχτυλο, ο Jordan είχε παίξει κι αυτός με τραυματισμούς, ο Isiah Thomas έπαιξε στον τελικό με πόδι τούμπανο, ο Iverson κατάπινε το αίμα στον 5ο τελικό περιφέρειας του 2001 για να μη βγει έξω, ο Willis Reed είχε μπει κουτσαίνοντας στον τελικό, σε μια εποχή που οι παίχτες έκαναν δεύτερη δουλειά μετά τη σεζόν για να βγάλουν έξτρα χρήματα. Υπάρχουν πολλές ακόμη περιπτώσεις. Δυστυχώς, η τωρινή γενιά είναι πιο μαλακή είτε μας αρέσει είτε όχι. Ο Γιάννης είναι από τους λίγους που έχουν old school νοοτροπία και γι' αυτό έχει φτάσει στο σημείο να κυριαρχεί και δεν τον αναφέρω επειδή γεννήθηκε στην Ελλάδα αλλά επειδή η συμπεριφορά του μου θυμίζει πραγματικό επαγγελματία.

[ssoulliss]

Το ζήτημα είναι θεωρώ όχι να αναγκαστούν οι ομάδες να βάζουν συγκεκριμένους παίκτες ή οποιονδήποτε άλλον εξαναγκασμό αλλά να λυθεί το δομικό πρόβλημα. Το ένα πρόβλημα είναι ότι το draft ευνοεί τις ομάδες όσο χαμηλότερη κατάταξη έχουν αντί να δίνει κίνητρα στις ομάδες να τερματίσουν όσο ψηλότερα μπορούν. Για την αλλαγή της διαδικασίας των draft ΄έχουν υπάρξει αρκετές προτάαεις βάζω ενδεικτικά εδώ ένα άρθρο: https://bleacherreport.com/articles/190 ... ternatives
Το άλλο "πρόβλημα" είναι ο αριθμός των αγώνων και το τρίτο είναι στην ίδια την νοοτροπία στο NBA για την κανονική περίοδο, το θέαμα κλπ, δεν ξέρω καν αν το θεωρούν πρόβλημα.

Το πιο σωστό θα ήταν να συμβεί αυτό που αναφέρει σαν τελευταίο το άρθρο που πόσταρες. Δηλαδή να υπάρχει ένα τουρνουά των εκτός play-offs ομάδων, κάτι που θα μπορούσε να γίνει π.χ. κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου των Play-offs. Κάτι αντίστοιχο γίνεται στο NCAA με το τουρνουά NIT, θα μπορούσε λοιπόν να γίνει και στο NBA με το νικητή να παίρνει το #1 σαν επιλογή.

Αυτό που γίνεται φέτος (tanking για το #1) και θα κορυφωθεί μέχρι το τέλος έχει μια λογική - λόγω Wenbanyama - αλλά το να γίνεται κάθε χρόνο κάνει κακό στο σπορ.

[Quincy]

Το ζήτημα είναι θεωρώ όχι να αναγκαστούν οι ομάδες να βάζουν συγκεκριμένους παίκτες ή οποιονδήποτε άλλον εξαναγκασμό αλλά να λυθεί το δομικό πρόβλημα. Το ένα πρόβλημα είναι ότι το draft ευνοεί τις ομάδες όσο χαμηλότερη κατάταξη έχουν αντί να δίνει κίνητρα στις ομάδες να τερματίσουν όσο ψηλότερα μπορούν. Για την αλλαγή της διαδικασίας των draft ΄έχουν υπάρξει αρκετές προτάαεις βάζω ενδεικτικά εδώ ένα άρθρο: https://bleacherreport.com/articles/190 ... ternatives
Το άλλο "πρόβλημα" είναι ο αριθμός των αγώνων και το τρίτο είναι στην ίδια την νοοτροπία στο NBA για την κανονική περίοδο, το θέαμα κλπ, δεν ξέρω καν αν το θεωρούν πρόβλημα.

Το πιο σωστό θα ήταν να συμβεί αυτό που αναφέρει σαν τελευταίο το άρθρο που πόσταρες. Δηλαδή να υπάρχει ένα τουρνουά των εκτός play-offs ομάδων, κάτι που θα μπορούσε να γίνει π.χ. κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου των Play-offs. Κάτι αντίστοιχο γίνεται στο NCAA με το τουρνουά NIT, θα μπορούσε λοιπόν να γίνει και στο NBA με το νικητή να παίρνει το #1 σαν επιλογή.

Αυτό που γίνεται φέτος (tanking για το #1) και θα κορυφωθεί μέχρι το τέλος έχει μια λογική - λόγω Wenbanyama - αλλά το να γίνεται κάθε χρόνο κάνει κακό στο σπορ.

Αυτό όμως δεν βοηθάει την χειρότερη ομάδα να γίνει καλύτερη. Φαντάσου φέτος να έπαιζαν αυτά τα πλέι οφς οι λεικερς και οι χιτ πχ, τι ελπίδες θα είχε το Ντιτρόιτ ή το σαν Αντόνιο;

[ggr]

Αυτό όμως δεν βοηθάει την χειρότερη ομάδα να γίνει καλύτερη. Φαντάσου φέτος να έπαιζαν αυτά τα πλέι οφς οι λεικερς και οι χιτ πχ, τι ελπίδες θα είχε το Ντιτρόιτ ή το σαν Αντόνιο;

Πλήρως δίκαιο σύστημα δεν μπορεί να υπάρξει. Αν είναι να περιοριστεί το tanking, ας πάμε και σ' αυτό. Σκέψου και το εξής: αν υπήρχε ένα τέτοιο τουρνουά, οι κακές ομάδες δεν θα ξεπουλούσαν τους καλούς βετεράνους παίχτες τους στις ανταλλαγές, γιατί θα έπρεπε να μείνουν ανταγωνιστικές, οπότε δεν θα είχαμε αλλοίωση αποτελεσμάτων.

[Conan1982]

Το πιο σωστό θα ήταν να συμβεί αυτό που αναφέρει σαν τελευταίο το άρθρο που πόσταρες. Δηλαδή να υπάρχει ένα τουρνουά των εκτός play-offs ομάδων, κάτι που θα μπορούσε να γίνει π.χ. κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου των Play-offs. Κάτι αντίστοιχο γίνεται στο NCAA με το τουρνουά NIT, θα μπορούσε λοιπόν να γίνει και στο NBA με το νικητή να παίρνει το #1 σαν επιλογή.

Αυτό που γίνεται φέτος (tanking για το #1) και θα κορυφωθεί μέχρι το τέλος έχει μια λογική - λόγω Wenbanyama - αλλά το να γίνεται κάθε χρόνο κάνει κακό στο σπορ.

Όλη αυτή η ιστορία με τον Wenbanyama εμένα μου φαίνεται παράλογη, ιστορικά να το δει κάποιος δεν νομίζω να υπάρχει παίκτης με τόσο ύψος που να μην έχει ταλαιπωρηθεί με τραυματισμούς, για μένα η απόκτηση του έχει ένα πολύ μεγάλο ρίσκο. Στα της διαδικασίας του draft το τουρνουά έχει το πλεονέκτημα ότι δεν έχει κάποιο όφελος καμία ομάδα να βγει τελευταία αλλά δημιουργέι το κίνητρο σε ομάδες που θα πάλευαν να μπουν στα play offs να προσπαθήσουν να αποφύγουν την πρόκριση σ' αυτά.

[reignman]

Το πιο σωστό θα ήταν να συμβεί αυτό που αναφέρει σαν τελευταίο το άρθρο που πόσταρες. Δηλαδή να υπάρχει ένα τουρνουά των εκτός play-offs ομάδων, κάτι που θα μπορούσε να γίνει π.χ. κατά τη διάρκεια του πρώτου γύρου των Play-offs. Κάτι αντίστοιχο γίνεται στο NCAA με το τουρνουά NIT, θα μπορούσε λοιπόν να γίνει και στο NBA με το νικητή να παίρνει το #1 σαν επιλογή.

Αυτό που γίνεται φέτος (tanking για το #1) και θα κορυφωθεί μέχρι το τέλος έχει μια λογική - λόγω Wenbanyama - αλλά το να γίνεται κάθε χρόνο κάνει κακό στο σπορ.

Όλη αυτή η ιστορία με τον Wenbanyama εμένα μου φαίνεται παράλογη, ιστορικά να το δει κάποιος δεν νομίζω να υπάρχει παίκτης με τόσο ύψος που να μην έχει ταλαιπωρηθεί με τραυματισμούς, για μένα η απόκτηση του έχει ένα πολύ μεγάλο ρίσκο. Στα της διαδικασίας του draft το τουρνουά έχει το πλεονέκτημα ότι δεν έχει κάποιο όφελος καμία ομάδα να βγει τελευταία αλλά δημιουργέι το κίνητρο σε ομάδες που θα πάλευαν να μπουν στα play offs να προσπαθήσουν να αποφύγουν την πρόκριση σ' αυτά.

και εχει ηδη ενα ιστορικο με τραυματισμους.

Injury History:

Jun 2022 - Psoas muscle (lower lumbar region of the spine) - missed part of French playoffs, Eurobasket

Dec 2021 - Shoulder contusion - missed 2 months

Nov 2021 - Finger break - missed 1 month

Dec 2020 - Stress fracture in fibula - 3 months

At 7'3, he's going to be one of the tallest NBA players ever. In the history of the league, there are 26 players at that height or taller with only 12 playing for at least 2 seasons.

The only stars in that bracket are Kristaps Porziņģis, Yao Ming, Arvydas Sabonis, and Ralph Sampson. All of them were very talented but were burdened with injuries. It's clearly a concern for players of that height.

As of now, the only ones that worry me are the stress fracture and the back injury both of which aren't a good thing for bigs.

και για να ξεφυγουμε και λιγο

[SteveNashidis]

Τα μισά των Σανς στο ΝΒΑ είναι δικά μου
GSW και Bulls ψηλά

[megapoxy]

Τα μισά των Σανς στο ΝΒΑ είναι δικά μου
GSW και Bulls ψηλά

Ολα των Κινγκς λογικα ειναι δικα μου (από Ευρώπη μεριά...ή Ασία μάλλον καλύτερα).

Των GSW είναι πολλά γιατί η πλειοψηφία των οπαδών τους είναι από άτομα που έγιναν όταν ξαφνικά άρχισαν να παίρνουν τα πρωταθλήματα (εκτός Σαν Φρανσίσκο δλδ) από τα κλασικά άτομα που μετράνε τίτλους τα τελευταία χρόνια κτλ. Ε κάτι τέτοιοι όντως θα διαμαρτυρηθούν εύκολα για τη διαιτησία με το παραμικρό, οι Ντρείμοντ Γκριν-ιάρηδες των πληκτρολογίων.